yiyici özdek

hazır yiyici

sf. Önceden kazanılmış varlığı harcayan (kimse).

yiyici

sf. 1. Yiyen: Et hayvanlar. 2. mec. Rüşvet alan (kimse), mürtekip: “Tamahkâr ve bir adam olduğunu söylemek isteyenler delilsiz kalırdı.” -K. Korcan. 3. hlk. Çok yiyen, obur.

Frengi.

yiyici ortam

Yenim yaratıcı özellikte olan ortam.

yiyici sıvı

Yenim yaratıcı özelliği olan ortam.

bağlantılı ilk özdek ve gereçler

1. Bir yapım, bir işlem ya da bir işlemin bir parçası. 2. Bir tümdeğer merkezi, bir değişken ya da satış alanıyle aralarında kolayca bağlantı kurulabilen ilk özdek ve gereçler.

dengeleyici özdek

Gemiyi dengede tutan özdekler.

ham özdek

İçerdiği yararlı özdeklerin üretimine elverişli, işlenmemiş ya da yarı işlenmiş özdek.

ilkel özdek ve gereçler

1. Üretim işlemi sırasında kullanılan ve yapılmışın varlığında yer alan özdekler. 2. Yapılmışın varlığına bir katkıda bulunmakla birlikte onun belirli bir öğesi olmayan özdekler. 3. Üretim işlemi sırasında yapılmışın varlığına girmemekle ...