yıkık dökük

yıkık

sf. Yıkılmış olan, harap, viran: “Yıkık evlerin boş kalmış pencerelerinden arkadaki yıldızlar görülüyordu.” -H. S. Tanrıöver.

Üst üste taşlar konulup yıkılarak oynanan bir çocuk oyunu.

Harabe

yıkık yıprak

sf. Yıpranmış: “Akrabaları da kuşkusuz ona bir çocukluk yaşatmışlardır.” -S. İleri.

dökük

sf. 1. Dökülmüş: “Başasistanın saçları olduğundan onu doçent filan sanıyordu.” -H. Taner. 2. Çok eskimiş. 3. Dökümlü.

Dağlardan kopup toplanan irili ufaklı taş parçaları.

dörük dökük

Ev eşyalarından teferruat kabilinden olan şeyler.

kesimli kırık dökük

Geminin ya da içinde bulunan yükten bir bölüğünün kırılıp dökülmüş ya da kaybolmuş olması.

kırık dökük

sf. 1. Eski, sağlam olmayan, çürük, değersiz: “Ali'nin masası diye bir daire yazıhanesini satmıştı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Düzgün olmayan, parça parça (söz): “Kırık dökük sözler kalır aklımda / -Görüşelim siz şimdi nerdesiniz?” -B. Necatigil.

kırık- dökük değeri

Kırık dökük malların gerçek ve umulan değerleriyle elden çıkarma değerleri arasındaki fark.

kırık-dökük

1, Tutumsal ve fiziksel yönlerden var olma sürelerini tamamlayarak durağan varlıklardan çıkarılan varlıklar. 2. Bir üretim aşaması bitirildikten sonra geriye kalan gereçler.