yetiştirmek

yetiştirmek

(-i, -e) 1. Birini, bir şeyi gitmekte veya gitmek üzere olan bir kimse veya şeye ulaştırmak, ulaşmasını sağlamak. 2. Vaktinde hazır olmasını sağlamak, tamamlamak, bitirmek: Kitabı önümüzdeki aya yetiştireceğim. 3. Birini gerekli bir iş için tam zamanında bir yere götürmek: Hastayı doktora yetiştirmek. 4. (nsz) Üretmek, büyütmek, geliştirmek: “Evlerinin bahçesinde bir iki elma, erik ağacı yetiştirirler.” -N. Cumalı. 5. İletmek, duyurmak: “Müjdeyi komşu hanımlara yetiştirmeye koşmuştu.” -H. F. Ozansoy. 6. Sağlayıp vermek: “Sigara yakmak isteyenlere kibrit yetiştirir.” -H. Taner. 7. (-i) Yetmesini sağlamak: “Cephemiz susuz, kuru ekmek ve benzini güç yetiştiriyoruz.” -F. R. Atay. 8. (-e) mec. Söylenmemesi gereken bir şeyi birine hemen söylemek: “Hiç kalır mı? Ertesi gün valiye yetiştirdiler.” -M. Ş. Esendal. 9. (-i) mec. Çocuğun gelişip büyümesine özen göstermek: “Munise'yi güzel ahlaklı bir kadın olarak yetiştirecektim.” -R. N. Güntekin. 10. (-i) mec. Eğitim, öğrenim sağlamak.

yetiştirmek

bk. üretmek.

---

yetiştirmek ile benzer kelimeler

çene yetiştirmek konuşmayı sürdürmek: “Şu bitkin hâliyle dayısına çene yetiştirecek gücü yoktu.” -A. Kulin.

çocuk yetiştirmek çocuğu topluma yararlı bir duruma getirmek.

el yetiştirmek İmkân olmak.

laf yetiştirmek 1) birinin söylediklerine olur olmaz karşılık vermek, çene yarıştırmaya kalkmak: “Evin hanımı sokaktan geçene için vakit yitirmemeli.” -S. İleri. 2) birinin söylediğini başkasına götürmek.

lakırtı yetiştirmek bir söze karşılık vermekte gecikmemek: “Birbirine lakırtı yetiştirmeye, cevap bulmaya çalışıyorlar.” -M. Ş. Esendal.

söz yetiştirmek laf yetiştirmek: “Kadın, kocasına söz yetiştirmeyi bıraktı, konuk kadına baktı.” -B. Günel.

---