yergi

yergi

a. ed. Bir kimseyi, bir toplumu, bir düşünceyi, bir nesneyi, bir göreneği yermek için yazılmış yazı veya söylenmiş söz, hicviye, hiciv, satir: “Bize okuduğu yergilerde onun şahsına dokunur bir şey yoktu.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

yergi Osm. Hiciv, Hicviye

Birinin veya bir şeyin kusurlu taraflarını acı, batıcı ve alaycı bir dille anlatan yazı (YERGİLİ, Satirique; YERGİ SÖYLEVİ, Invective).

yergi Osm. hiciv, hicviye, hica

Bir kişiyi, toplumu, bir nesneyi, yeri, inancı, gidişi ve bunların eksik, biçimsiz yanlarını ele alarak acı, alaycı bir dille anlatan koşuk türü. bk. taşlama. Ör. / Bir hazakat-zedeyim midemi tıp tepti benim; / Kırk katır tepse yıkılmazdı bu nazik bedenim. / Kapladı her yanımı sancı, elem, ağrı, bere; / Bir mezar oldu cihan, sanki etıbba haşere. (Neyzen Tevfik)

---

yergi ile benzer kelimeler

övgümsü yergi Osm. Zem-bimâ-yüşbehül-medh (Söz sanatı terimi) İlk bakışta över gibi görünen sözlerle yerme. Osm. zem bi-ma yeşbeh-ül medh İlk bakışta över gibi görünen yergi.

yergi romanı Fr. roman satirique Çevreyi ve çevredeki olguları anlatırken çağdaş töreleri yeren roman.

yergi yoluyla övgüyü pekiştirme Osm. tekid-ül-medh bi-ma yeşbeh-üz-zem İlk bakışta yergiyi andıran, ama gerçekte övgüyü pekiştiren söz. bk. yergiye benzeyen övgü.

---