yer değiştirme

yer değiştirme

a. 1. Bir yerden başka bir yere gitme, tebdilimekân. 2. Bir birimde çalışan görevlilerin düzenli bir biçimde başka birimlere geçmesi, rotasyon. 3. db. Göçüşme. 4. kim. Laboratuvarlarda gazları toplamakta izlenen yöntem.

yer değiştirme İng. substitution

1. Genellikle organik bir moleküldeki bir atom ya da atom kümesinin bir başka atomla yer değiştirmesi. 2. MN + 2X = MX + MN tepkimesindeki gibi yükseltgenen, indirgenen bir öğe ya da kökün yerinden uzaklaştırılan öğeyle birleşmesi.

yer değiştirme Osm. tebdil-i mevzi'

(matematik)

yer değiştirme İng. change

Çiftlerde başlama atışı yapan oyuncunun bundan sonra karşıdakilerin yapacağı 5 atışı karşılayacak olan takım arkadaşı ile yer değiştirmesi.

yer değiştirme İng. displacement

1. kimya: Bir taneciğin ya da dizgenin yerinden koparak kayması. 2. fizik: Dıştan elektrik ya da mıknatıs alan uygulandığında, ortamın içinde oluşan alan.

---

yer değiştirme ile benzer kelimeler

çift yer değiştirme Fr. double décomposition (kimya)

karşılıklı yer değiştirme İng. reciprocal translocation Homolog olmayan iki kromozom arasında karşılıklı parçaların yer değiştirmesi. Parça değişimi, resiprokal translokasyon.

yer değiştirme (yürümeler) İng. Gaining and breaking ground Yarışmacıların aradaki uzaklığı korumak için, ileri ya da geri giderek değişik biçim ve çabuklukta yaptıkları yürüme devinimi.

atımı yer (... atımı yer) Atılan ... in çıkış noktasiyle ulaştığı nokta arasındaki yer.

yer alıştırmaları (yer cimnastiği) İng. exercises on the floor El ve bütün vücut bölümleri için yeri bir dayanak düzeyi ya da bir tür araç gibi kullanarak düzenlenen devinimler.

yer göçmeni, yer kayması Osm. heyelân (coğrafya, jeoloji)

yer götürmez, (yer gök götürmez) Pek çok.

yer yer zf. 1. Zaman zaman: “Hüzünlü bir açılım yerine gülümseten bir anlatımı koydum.” -A. Kutlu. 2. Birçok yerde.

---