yenmek

yenmek, -er

(I) (-i) 1. Savaş veya yarışmada üstünlük sağlamak, üstün gelmek: “Kahramanlar daima yenmek veya düşmanlarını yendikten sonra da yine yenecek düşman bulmak isterler.” -A. Ş. Hisar. 2. Kazanmak, ütmek. 3. mec. Tutmak, bastırmak: “Öfkemi yenmek için Ömer ile konuşuyorum, ona kaplan avı hikâyeleri anlatıyorum.” -R. H. Karay.

yenmek, -ir

(II) (nsz) 1. Yemek işine konu olmak: Yemekler yenmiş. Bu meyve yenmez. 2. Aşınmak: Ceketin dirsek yeri yenmiş.

yenmek

İnmek.

yenmek

< ET inmek: inmek. || enmek || eynmek || inmek || ünmek || yinmek

yenmek

< ET yeñmek: yenmek; kazanmak; üstün gelmek. || yengmek || yenkmek

yenmek

Mola vermek

yeñmek

Dayanmak, tahammül etmek, galebe etmek, karşı durmak.

yénmek

İnmek.

---

yenmek ile benzer kelimeler

başına yenmek (Atın) başını almak, başım zaptetmek.

bélden yénmek Dölü olmak.

gazabını yenmek öfkesini, şiddetini göstermemek veya bastırmak.

gözü yeñmek Gözü kesmek.

güçlüğü (veya güçlükleri) yenmek bir güçlüğü, zorluğu ortadan kaldırmak.

hırsını yenmek öfkelenmemek için kendini tutmak.

öfkesini yenmek iradesini kullanarak öfkesini gidermek.

puan hesabıyla yenmek sp. rakibinin aldığından daha çok puan alarak oyunu kazanmış sayılmak.

---