yeni

yeni

sf. 1. Kullanılmamış olan, eski karşıtı: Yeni giysi. Yeni ayakkabı. 2. Oluş veya çıkışından beri çok zaman geçmemiş olan: Yeni haber. Yeni moda. 3. En son edinilen: Yeni eve taşındık. 4. İşe henüz başlamış: Yeni öğrenci. Yeni asker. 5. O güne kadar söylenmemiş, görülmemiş, gösterilmemiş, düşünülmemiş olan: Yeni bir buluş. Yeni bir düşünce. 6. Tanınmayan, bilinmeyen: Yeni imzalara rastlıyoruz. 7. Daha öncekilerden farklı olan: Yeni ihtiyaçlarımız var. 8. zf. Biraz önce, çok zaman geçmeden: “Yeni tanıştığım orman uzmanları çok nazik ve kibar insanlardı.” -Ç. Altan.

yeni

1. Ürün. 2. Ürün alma dönemi.

yeni

1. bk. yeğni-1. 2. bk. yeğni-3.

yeni

Gelecek yıl.

yeni

Hafif.

yeni

Yeni, şimdi

yeni

< ET yeñi: yeni; henüz; şimdi || yene || yengi || yeni yeni: yeni yeni; şu sıralarda || yeni yetmeler: gençler || yeni yıl: ocak ayı || yeniden: tekrar; baştan || esgiyise parçamız – yengiyise yamamız: yakınlar için; yabancı değil, herşeyimizi biliyor anlamına atalar sözü

yeni

Yani

yeni Osm. cedit

Çağına göre öncü çığır: Yeni şiir, ikinci Yeni. (Edebiyat-ı Cedide de bu anlama göre adlandırılmıştı.)

yeñi

Yeni

yéni

Hafif.

yêni

Hafif.

---

yeni ile benzer kelimeler

yeñi yaz, (yeñi bahar) İlkbahar.

yeni yeni zf. Yeni olarak, bugünlerde, çok yakınlarda: “Hem benim oğlan okuyor.” -N. Hikmet.

acel yeni Yepyeni, çok yeni.

acer yeni Yepyeni, çok yeni.

anadan doğmuşa dönmek (veya anadan yeni doğmuş gibi olmak) 1) dertsiz, tasasız bir duruma gelmek; 2) günahlardan arınmış duruma gelmek.

Birinci Yeni bk. Garipçiler.

borcun yeni takvime bağlanması bk. borç yapılandırması

eñi yeñi Şaşma bildirir ünlem.

---