yaylım

yaylım

a. 1. Yayılma, dağılma işi: “Narayı müteakip müthiş bir küfür yaylımı, daha ardından feryat ve figan...” -S. M. Alus. 2. hlk. Yaylak, otlak.

yaylım

Erişte ve makarna kesmek için yoğrulup açılan hamur parçalarından her biri.

yaylım

1. Otlak. 2. Otlama, yayılma. 3. Açıklık, düzlük.

yaylım

Dağınık.

yaylım

Leğen dolusu şıradan kaynaya kaynaya leğenin dibinde kalan pekmez.

yaylım

Otlak.

yaylım

< T. yay-ıl-ım: Otlak; yayla; sürünün dinlendiği yer

yaylım

Otlak, dağın yaylımı

yaylım

Otlak; sürünün yayıldığı yer. || dağın yaylımi: dağın otlak kısmı

yaylım

Yayla, hayvan yayılacak yer

yaylım

Yayılma yeri, otlak

yaylım

Hayvan otlatılan yer, mera.

Yaylım

Erzincan ili, Tercan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylım

Gümüşhane ili, Köse ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylım

Mardin ili, Kızıltepe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

yaylım ile benzer kelimeler

bir yaylım Bir hayli, epeyce.

yaylım almak Şöyle bir gezip dolaşmak.

yaylım ateşi a. 1. Birden çok ateşli silahın aynı zamanda ateş etmesi: “Sofrada sana karşı epeyce şiddetli bir nin açılışına şahit oldum.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. ask. Genellikle topla yapılan ateş, salvo. 3. mec. Toplu olarak hücum etme. 4. mec. Birine...

yaylım avı Sürek avı.

yaylım basmak Yaylım ateş etmek

yaylım ok Birçok kimse tarafından birden atılan ok.

yaylım peyniri Dgr. weidekäse

yaylım sütü Dgr. weidemilch

---