yaylak

yaylak, -ğı

a. coğ. Otlak.

yaylak Fr. Etendue
yaylak

Yaylacıların hayvanlarıyla birlikte yaz mevsimini geçirdikleri yüksek otlaklara ve orada kurulan ilkel yerleşmelere verilen ad. bk. oba, dağ otlağı.

yaylak, otlak Osm. mer'a

(coğrafya)

yaylak İng. pasture

Yetiştiricilerin hayvanlarıyla birlikte yaz mevsimini geçirdikleri, hayvanlarını otlattıkları alan.

yaylak

Yazı geçirmeğe mahsus yüksek yer, yayla.

Yaylak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek bk. Yayla

Yaylak

Aksaray ili, Sarıyahşi ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylak

Ankara ili, Çubuk ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylak

Diyarbakır ili, Kulp ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylak

Sakarya ili, Geyve ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Yaylak

Şanlıurfa iline bağlı bir yerleşim birimi.

---

yaylak ile benzer kelimeler

alçak yaylak , -ğı a. coğ. Devamlı oturma bölgesinde, normal tahıl ziraatı yapılan alanların bitişiğinde olan, genellikle deniz seviyesinden 900-1200 metre yükseklikteki yaylak.

orta yaylak , -ğı a. Devamlı oturulan ve normal tahıl tarımı yapılan bölge sınırının üstündeki, genellikle deniz seviyesinden 1200-1600 metre yükseklikteki yaylak.

ön yaylak , -ğı a. Esas yaylaktan daha aşağıda bulunan, çıkarken veya inerken bir süre hayvan otlatılan ve bir miktar ot biçilip kurutulan yaylak.

yüksek yaylak , -ğı a. Orman sınırının üzerinde, en az 1600 metre yükseklikte bulunan otlak.

---