yarmak

yarmak, -ar

(-i) 1. Uzunlamasına bölüp ayırmak: Odunu yarmak. 2. Buğday, arpa vb. tahıl tanelerini değirmende kırmak. 3. Derin yara açmak: “Aralarına girmemiş olsaydı boğaz boğaza dövüşecekler, birbirlerinin başını gözünü yaracaklardı.” -R. N. Güntekin. 4. Yarık açmak. 5. mec. Ortasından, içinden geçmek: “Vapurun yardığı sular, iki yanından güya neşelerinden köpüre köpüre Üsküdar'a gidişler, daima eğlenceliydi.” -A. Ş. Hisar.

yarmak

Yavruyu memeden ayırmak.

yarmak

Uğraşmak, emek vermek.

yarmak

Soymak, çalmak.

yarmak

Öğütmek (buğday vb.).

yarmak

Ardından konuşmak.

yarmak

Yarılmak.

yarmak

< ET yarmak: yarmak; bir yere girerek hırsızlık yapmak,

yarmak

Yanmak

yarmak (I)

1. Geçmek, ötekini geride bırakmak. 2. Kazmak, oymak, delmek. 3. Ayırmak, birbirinden uzaklaştırmak.

yarmak (II)

Akça, sikke, para.

yârmak

Düş yormak.

Yarmak

Erzurum ili, Çat ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

yarmak ile benzer kelimeler

ablukayı yarmak kuşatılan bölgeden zor kullanarak dışarı çıkmak.

başını gözünü yarmak bir işi kötü yapmak, bir işi istenildiği gibi yapmamak.

çadır yarmak Hırsızlık niyetiyle çadıra girmek

çemberi yarmak bir veya birkaç noktayı delerek kuşatmadan kurtulmak.

çığırı yarmak Kar içinde ilerlemek, güçlükle yol almak

çil yarmak Tohum yeşerip, filizlenmek.

diş yarmak Diş çıkarmak (Çayağzı)

kafa göz yarmak beceriksizlik göstermek.

---