yar

yar

a. Uçurum: “Aşağıda daimî akislerle seslenen gürültülü, derin yarlar tehlike hissini kalbimizden ayırmıyordu.” -H. S. Tanrıöver.

yar

Ağızdan taşan tükrük.

yar

Malta taşına benzer, yumuşak bir taş.

< Far. yâr) yar, sevgili.

yar

Yâr, sevgili

yar

Uçurum.

yar

< ET yar: yar; uçuRum. || gendini yardan atmak: büyük bir tehlikeye girmek

yar

Çukur, kabir, mezar içi: Ağ golları yara gele

yar

Sevgili, yavuklu

yar

Sevgili

yar

Uçurum.

yar Fr. falaise

(yalı yar) (coğrafya, jeoloji)

yar İng. cliff

Dimdik duran kaya.

yar (I)

bk. ağız yarı.

yar (II)

Yarılmış yer, suyun açtığı uçurum.

yâr, -riFar. y¥r

a. (yâ:ri) 1. Sevgili: “Yâr yoluna dökülmedik dilleri neyleyim / Yâr yâr / Seni kara saplı bir bıçak gibi sineme sapladılar” -B. R. Eyuboğlu. 2. esk. Dost, tanıdık. 3. esk. Yardımcı: “Allah'tan başka yârim yoktur.” -Şemsettin Sami.

yâr

Hayvan sırtında ya da başka yerinde semer, eğer vurmasından oluşan yara.

yâr

(< Far. yâr) yar, sevgili.

yâr

Uçurum.

Yâr Köken: Far.

Söyleyiş: (ya:r) Cinsiyet: Kız 1. Sevilen, sevgili. 2. Dost, arkadaş. 3. Yardem eden, destekleyen.

---

yar ile benzer kelimeler

iç yâr, (için yâr, için yâren) Samimî dost, candan arkadaş, sırdaş.

ağlamakla yâr ele girmez “kişi çok sevdiği şeye yalnızca özlemini çekmekle kavuşamaz, onu elde etmenin yollarını bulmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

ana gibi yâr olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz “insanlar içinde bize ana kadar candan bağlı dost yoktur” anlamında kullanılan bir söz.

dediler yar uyumiş || uyardım Öpe öpe Erzurum

denemeyle baş yar öğretmenliğe alınma Fr. Agrégation

dut kurusu ile yâr sevilmez “ancak büyük fedakârlıklarla elde edilebilecek güzel bir şey, fedakârlık yapılmadan elde edilemez” anlamında kullanılan bir söz.

felek yâr olursa “bir terslik çıkmazsa, şartlar uygun giderse” anlamında kullanılan bir söz.

için yâr bk. iç yâr.

---