vurmak

vurmak, -ur

(-e) 1. Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak: Masaya vurmak. Birinin başına vurmak. 2. (-i) Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak: “Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara giriyor.” -R. H. Karay. 3. Etkisi bir yere kadar uzanmak. 4. Duyulmak, hissedilmek. 5. Üzerinde görünmek, üzerine düşmek, yansımak, aksetmek: “Yıkık damından içeriye parça parça güneş vurur.” -R. H. Karay. 6. Olumsuz yönde etkilemek: Kriz kitap dünyasını da vurdu. 7. (-i, -e) Hızla değmek, çarpmak: Kolumu duvara vurmuşum. 8. Sürmek: Duvara boya, tahtaya cila vurmak. Yakı vurmak. 9. Takmak, koymak, bağlamak: “Seni buradan ellerine kelepçe, ayaklarına zincir vurup öyle götürecekler!” -Y. K. Karaosmanoğlu. 10. Bağlama, ilişkilendirmek: “Bohçacı ve yazmacı kadınların tuhaflığına vurarak etrafını alırlar.” -R. H. Karay. 11. Olduğundan başka biçimde görünmek: Deliliğe vurmak. 12. (nsz) Batıcı veya kesici cisimleri saplamak, kakmak: Bıçak vurmak. 13. (nsz) Uygulamak, basmak, koymak: Damga vurmak. 14. Ses çıkarmak, ses vermek, çalmak. 15. (-i) Amaçladığı şeye rast getirmek. 16. (-i) Hızla çarpmak: Ayağını güm güm yere vurarak. 17. (-i) Silahla yaralamak, öldürmek: “Bir gün kızı kurtarmışlar, ayıyı vurmuşlar, kızı saraya götürmüş, padişahın oğluna vermişler.” -H. E. Adıvar. 18. Dokunmak, hasta etmek: “Bizim evin bacası çekmiyor. Bütün kış, maaile kömür vuruyor bizi bu yüzden.” -N. Hikmet. 19. (nsz) Soğuk, dolu vb. ürünlere zarar vermek: “Dolu, bu yıl ekinlerin çoğunu vurmuş.” -F. Otyam. 20. (nsz) Kalp, vuru durumunda olmak, çarpmak: “Kalbi öylesine kopacakmış gibi vuruyordu.” -H. Taner. 21. Piyango vb. çıkmak, isabet etmek. 22. (-i) Desteklemek, dayamak: Akşam olunca kapının desteğini vurduk. 23. Çıkmak: Su dışarı vurdu. 24. Sırtına, omzuna yerleştirmek: “Hamalın biri sırtına koca bir ayna vurmuş götürüyordu.” -H. Taner. 25. Bir şeyi başka bir şey üzerine koymak. 26. Tavla oyununda pulu kırmak. 27. mec. Manevi olarak yaralamak. 28. argo İçki içmek. 29. argo Kadeh tokuşturmak. 30. (-i) argo Herhangi bir biçimde haksız yoldan para almak, soymak: Birinin on milyon lirasını vurmak. 31. (-i, -e) mat. Çarpma işlemini yapmak: İkiyi dörde vurursak sekiz eder.

vurmak

1. Denk getirmek: Tam üstüne vurmuşum. 2. Yönelmek, sapmak (genellikle yokuş için). 3. Koymak: Yemeği ataşa vur. 4. Yüklemek.

vurmak

Vurmak (bk. urmak)

vurmak

1. Çarpmak, vurmak. 2. (çalgı) Çalmak. 3. İdam etmek. 4. Silahla öldürmek. 5. Seslenmek // yola vurmak: uğurlamak

vurmak

Yapıştırmak.

---

vurmak ile benzer kelimeler

daşra vurmak, (taşra vurmak) Açığa vurmak, izhar etmek

açığa vurmak İng. disclose (to) Bir bulguyu ya da buluşu başkalarına anlatarak ya da yazarak açıklamak.

ad urmak, (ad vurmak) Ad vermek, ad koymak.

ad vurmak İsim vermek İsim koymak bk. ad urmak.

adıma vurmak Bir yeri adımlıyarak ölçmek.

adını vurmak Ad vermek, ad koymak

afyonu başına vurmak aşırı davranışlarda bulunacak kadar öfkelenmek, ne yaptığını bilememek.

ağ vurmak Karpuz yaprağı bir çeşit bitki hastalığı ile buruşup kurumak.

---