vurgu

vurgu

a. db. Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan.

vurgu

Yara, bere üstüne konulan kocakarı ilacı.

vurgu

Ağaç delmede kullanılan gereç.

vurgu

Kadınların feslerine taktıkları gümüş takı.

vurgu

Dudak boyası.

vurgu

Evde yapılan em.

vurgu Fr. accent

1. Hece vurgusu. bk. Hece vurgusu. 2. bk. Asıl vurgu. 3. İsabetsiz olarak, ton kargılığı diye de kullanılır. bk. Yükseklik vurgusu. 4. Söyleyiş şivesi. 5. bk. Yazı vurgusu. 6. bk. A-yırma ve Toplama vurgusu ( VURGULU, Accentué; VURGULAMAK, Accentuer ).

vurgu İng. accent, stress

Sözcüklerde hecelerden birinin daha baskılı söylenmesi: Ankara, Antakya, Kartal (yer adı) , kartal (kuş adı) , evler, evleri, evlerinden, ansızın vb.

vurgu İng. 1. emphasis, 2. accentuation

1. Oyun düzeninde tasarımın bir öğesi. Bir uygulamada çeşitli yöntemlerle kişiler, yığınlar, eşyalar ve simgeler vurgulanır. Yönetmenin önemli işlerinden biri seyircinin en çok gözüne çarpması gereken şeyi seçmesidir. Vurgu, gövde görünüşleri, değişik alanlar, ilişkiler, karşıtlıklar, yükseltiler vb. ile sağlanır. 2. Sahne konuşmasında bir tümceyi, belli bir durum içindeki anlamını doğru vererek söylemek için uygun sözcükleri yoğunlaştırmakta kullanılan ses vurgusu.

vurgu İng. stress

Konuşma sırasında kelimedeki bir heceyi diğerlerine göre daha yüksek bir ses tonuyla, daha baskılı bir şekilde söyleme. Vurgunun kelime vurgusu, cümle vurgusu, anlam vurgusu ve ünlem vurgusu gibi türleri vardır. Bunlara bk.

vurgu

Azerbaycan Türkçesi: vurğu; Türkmen Türkçesi: basım; Gagauz Türkçesi: urgu; Özbek Türkçesi: urğu; Uygur Türkçesi: urğu;Tatar Türkçesi: basım; Başkurt Türkçesi: başım; Kmk: urgu; Krç.-Malk.: basım; Nogay Türkçesi: urgı;Kazak Türkçesi: ekpin; Kırgız Türkçesi: basım; Alt:: sogulta; Hakas Türkçesi: udareniye ~ pazım; Tuva Türkçesi: udareniye; Rusça: udareniye

vurgu Alm. Akzentierende betonung

Oyuncuların konuşmalarında anlamı belirtmek için kimi sözcüklerin değerini arttıran ölçü.

vurgu İng. emphasis

Bir soru'nun, dile getirilişine bağlı olarak belli bir konu, kavram ya da görüşün altını çizmesi ya da buna bağlı olarak belli tür yanıtlardan yana belirebilecek saptırıcı etki.

vurgu Fr. accent

Sözcüklerde, tümcelerde, dizelerde kimi hecelerin öbürlerine göre daha dik, daha baskılı söylenişi.

vurgu

Kapıları iç kısmından kilitlemekte kullanılan çengel düzeni. (İsabey *Çal -Denizli)

---

vurgu ile benzer kelimeler

açınıklarda vurgu almaşımı bk. Almaşım.

ağır vurgu Fr. Accent grave Sese bir derinlik veren alçak vurgu ve bunun yazıdaki işareti.

alçalan vurgu Fr. Accent descendant Yüksek bir yeğinlikle başlayıp sonradan bu yeğinliği kaybeden vurgu.

asıl vurgu Fr. accent proprement dit Sesin yeğin, yani şiddetli olmasından ibaret vurgu, ki buna YEĞİNLİK, GÜRELLİK, SOLUNUM, BOĞUMLAMA veya DURGUNLUK VURGUSU (Accent d'intensité, dynamique, expirä-toire ou de sonorité) de denir. İ...

aşağılık vurgu Fr. accent vulgaire Aşağı halkın söyleyiş vurgusu.

başlıca vurgu Fr. accent principal Bir kelimede birden artık vurgu bulunduğu zaman onun asıl vurgusu.

boğuk vurgu Fr. accent rauque Boğuk boğuk konuşmadaki ses özelliği.

çarpma ton veya çarpma vurgu Fr. ton ou accent frappé Bir açınığı söylemeğe başlarken yapılan vurgu.

---