uzman hekim

düz hekim

a. Mesleğinde, sanatında uzmanlık belgesi almamış olan (kimse), pratisyen.

hekim

a. İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor, tabip: “Hekim hastasına ve çevresine karşı sorumludur, mesleğe ancak and içerek girebilir.” -A. Erhat.

iyi olacak hastanın hekim ayağına gelir

“Tanrı kötü bir durumun iyiliğe dönmesini dilemişse bunu yapacak kimse işin üstüne gelir” anlamında kullanılan bir söz.

Lokman hekim

öz. a. Tadı güzel olan şeyler için kullanılan in ye dediği deyiminde geçen bir söz.

ön hekim

a. Staj yapmak üzere hastanelerde çalışan tıp fakültelerinin altıncı sınıf öğrencileri.

sözleşmeli hekim

Toplumsal Güvenceler Kurumunda doğrudan doğruya görevli olmadıkları halde kendileri ile bir anlaşma yapılarak bu kurumla yasasına göre ilişkili ve bağımlı bir iş yerindeki güvenceli kişilerin sağlıkları korunulmak üzere görevlendirilen hekim.

veteriner hekim

a. Hayvan hastalıklarını tedavi eden uzman, veteriner, baytar.

Hayvan hastalıklarının tanı ve tedavisi, hayvanların ıslah ve üretimi, üretiminden tüketimine kadar olan tüm aşamalarda...

uzman

sf. 1. Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan (kimse), mütehassıs, kompetan: “Kuşkusuz hepimiz her alanın ı olamayız.” -A. Ağaoğlu. 2. a. Belli bir bilim dalında lisansüstü öğrenim derecesine sahip kimse, spesiyalist. 3. a.<...