üz

üz

Ovalık, düzlük.

üz

Yüz.

üz

Katı, sert.

üz

Yüz, surat.

üz

Dokuztaş oyunu.

üz

Yüz, taraf, kısım, parça

üz

Yüz, çehre

üz

Yüz (bk. yüzünden)

üz

< ET yüz: yüz; çehre; taraf; geçe. || yüz || üz göz: yüzü; senli benli || üz sürmek || üzi görmemek: ...+a hasret kalmak || üzünde gözleri galmak: çok zayıflamak || üzüni satın almak: biçmek veya otlatmak üzre kiralamak || üzüni töyhmek: surat asmak || üzüni ...+a vermek: yüzünü ... istikametine, çevirmek, dönmek || bu üzde/ üze : bu tarafta / tarafa || haşa üz + üzden: sizden ayıp olmasın || ne üzünen gelmek || üzüm sizden gara: size karşı çok mahcubum || suyun o üzi: derenin öte tarafı

Üz Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır.

---