üye

üye

a. 1. Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri, aza: “Galiba, verilen sözün kutsallığına inanmış bir neslin misyoner ruhlu üyelerinden biri de bendim.” -A. Ağaoğlu. 2. anat. Omurgalılarda, kol ve bacaklar, uzuv.


üye Fr. Organe
üye İng. member
üye İng. member

Karar yetkisi bulunan meclis, kurul, yarkurul, yargılık gibi topluluklara katılan ve oy kullanan görevli kimselerden her biri.


üye Fr. nembre

Bir söylemin meydana getirdiği bütünün birlik diye alınan bir parçası.


üye

a’za.


üye İng. co-ordinate

1. (…) gibi sıralanmış bir n-li dizgenin k ıncı üye'si, ak nesnesidir. ||Krş.. birinci üye, ikinci üye. 2. Bir dizinin k ıncı üye'si, bu diziyi oluşturan izergenin k sıral sayısı için değeridir. || (…) dizisinin k ıncı üyesi (...) nesnesidir.


üye

bk. yan.


üye İng. memfaer

(Biçim ruhbilimi) Herhangi bir bütün içinde belirli bir görevi ve yeri olan parça.


üye Fr. Membre

bk. Dizge.


üye İng. member

Özdeş bir oluşumun içinde bulunan, altında ve üstünde kendi kayaç özellikleriyle ayrılarak oluşumun bir parçası olan kayaç katman birimi.


Üye Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri.


Üye Osm. Aza

üye ile benzer kelimeler

birinci üye

İng. first co-ordinate

sıralanmış İkilisinin 'si, a nesnesidir. II Anl. birinci izdüşüm.

döllemcil üye

Fr. Appareil ou organe sexuel

ikinci üye

İng. second co-ordinate

sıralanmış ikilisinin 'si, b nesnesidir. || Anl. ikinci izdüşüm.

ilk üye

Fr. Organite

kişicil üye

Fr. Appareil ou organe sexuel

murahhas üye

a. Yetkili olan üye, murahhas aza.

üye aidatı

a. Üyelik aidatı.

üye bakım

Fr. Organoscopie

"üye" karakter analizi

  • üye, 3 karakter ile yazılır.
  • ü harfi ile başlar, e harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'ü', 'y', 'e', şeklindedir.
  • üye kelimesinin tersten yazılışı ' eyü' diziliminde gösterilir.

(e,y,ü) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

tüneldeki yılan

bk. Avrupa Para Yılanı Sistemi

yüzgeç kaidesi
İng. fin base

Bir yüzgecin vücuttan çıktığı bölgesi.

yüzbez

Utanma.

yüzbeyüz
T. yüz + Far. -be + T. yüz

zf. (yü'zbeyüz) Yüz yüze.

yürüme

a. Yürümek işi: “Bir an evvel toplanalım ki işler ye başlasın.” -A. Kulin.


üye - Scrabble puan değerleri

HarfPuan
ü3
y3
e1
Toplam puan değeri7