uçmak

uçmak, -ar

(I) (nsz) 1. Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak: “Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu.” -S. F. Abasıyanık. 2. Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak. 3. Sıvı, gaz veya buhar durumuna geçmek. 4. Rengi solmak: “Rengi birdenbire uçtu.” -P. Safa. 5. Rüzgâr veya başka bir itici güçle yerinden ayrılıp uzağa gitmek: Bu gece tahta perde uçmuş. 6. Yüksek yerden düşmek veya yuvarlanmak. 7. Belirmek: “Sakalı yeni çıkmış, yüzünde çocukça ifadeler uçuyordu.” -S. F. Abasıyanık. 8. Patlayıcı madde ile parçalanmak. 9. Uçar gibi dalgalanmak: “Elleri trençkotunun cebinde, gözlerini karşı kıyıya dikmiş, saçları savrulurcasına geriye uçuyor.” -A. İlhan. 10. Çok hızlı gitmek: “Hele bir asfalta çıkalım görürsünüz bey, derdi. Uçar bu bizim külüstür.” -R. N. Güntekin. 11. Hava yolu ile gitmek: Yarın İstanbul'a uçuyorum. 12. mec. Yok olmak, ortadan kaybolmak: “Bütün kararları uçmuştu. Yüzünde iradesiz hatlar belirdi.” -S. F. Abasıyanık. 13. mec. Çok sevinmek. 14. mec. Gerçek hayattan uzaklaşıp düşlere dalmak. 15. argo Keyif verici veya uyuşturucu madde aldıktan sonra kendinden geçmek. 16. şaka Aşırılmak: Bizim kitaplar uçmuş. 17. din b. Dinî inanışa göre ruh ölümden sonra göğe yükselmek.

uçmak, -ğı Soğd. uştma¬

(II) a. din b. esk. Cennet.

uçmak

Bir şeyi çok isteyerek, sevinerek yapmak, yapmaya ivmek

uçmak

Yar, uçurum.

uçmak

Çok üşümek.

uçmak

Yapı, duvar vb. göçmek, çökmek, yıkılmak.

uçmak, (uçmağ, uçmah)

Cennet.

Uçmak Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Cennet. 2. Yar, uçurum.Cinsiyet: Erkek 1. Cennet. 2. Yar, uçurum.

---

uçmak ile benzer kelimeler

yara uçmak, (yardan uçmak) Uçuruma yuvarlanmak.

alçaktan uçmak argo atılan palavra düzeyi az olmak.

benzi uçmak yüzü sararmak: “Benzi uçtu, dudaklarındaki gülümseme soldu.” -M. Ş. Esendal.

göklere uçmak çok sevinmek.

gözde uçmak Gözde tütmek.

gün uçmak Akşam olmak.

havalara uçmak çok sevinmek: “Buna pek sevinmişti, oğlum memur oldu diye havalara uçuyordu.” -E. Bener.

havaya uçmak 1) patlama dolayısıyla zarar görmek; 2) mec. havaya gitmek.

---