üçlü

üçlü

sf. 1. Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles, troyka: “Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor.” -T. Buğra. 2. mec. Üç kişiden oluşmuş. 3. a. İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt veya pul. 4. a. müz. Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio. 5. a. müz. Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio.

üçlü İng. triplet

Üç ikili öğeden oluşan çoklu.

üçlü İng. triplet

Toplam dönüsü S = 1 olan dizge.

üçlü İng. triplet

Toplanı fırıl nicem sayısı S = 1 olan dizge.

üçlü İng. ternary

1. Üç bileşenden oluşan. 2. HCN gibi, üç öğeden oluşan bileşiklerin genel adı.

üçlü Fr. Tercet

Üç dizeden ibaret kesek veya dönü.

üçlü Fr. tercet

Üç dizeden oluşan bağlam.

---

üçlü ile benzer kelimeler

at üstünde üçlü İng. three-men high on horseback Bir at üstünde birbirinin omuzuna çıkıp ayakta duran üç binici.

bileşik üçlü kuralı Osm. mürekkeb selâse kaidesi (matematik)

dışkıl üçlü İng. anal triod (Freud) Çocukluğun ilk yıllarında dışkılama eğitiminin uygunsuzluğu nedeniyle geliştiği ileri sürülen Uç karakter özelliği (inatçılık, cimrilik, aşırı düzenlilik).

Mallory üçlü boya yöntemi İng. Mallory’s triple staining method Bağ doku ve salgı granüllerinin ortaya konmasında kullanılan bir boyama yöntemi.

örüşük üçlü Fr. Terza rima Dante’nin Divina Commedia’da kullandığı koşuk şekli ki uyakları birbiriyle lerden meydana gelir.

sıralı üçlü bahis , -hsi a. At yarışlarında üzerine bahis konulan bir koşuda ilk üç atı sırasıyla tahmin etme biçiminde oynanan bir oyun.

üçlü adlandırma İng. trinominal nomenclature Üç isimden oluşma; alt türlerin üç isimle gösterilmesi gibi. Örnek: Mus musculus domesticus (Ev faresi).

üçlü anlaşma İng. Triple alliance Birinci Dünya Savaşından önce Almanya, Avusturya-Macaristan ve İtalya devletleri arasında yapılan bağlaşmaya verilen ad. bk. anlaşık devletler.

---