tutuşmak

tutuşmak

(-e) 1. Birbirini tutmak, birbirine ilişip dokunmak. 2. Bir işe başlamak, girişmek: “İki ordu bir harbe daha tutuştular.” -F. R. Atay. 3. (nsz) Yanmaya başlamak, ateş almak: “Bu fenerleri birbirine bağlayan çiçekli askılardaki küçük lambalar tutuştu.” -H. C. Yalçın. 4. (nsz) Kızarmak, kızıllaşmak: “Karşı dağlarda tutuşmuş gibi gül bahçeleri / Koyu bir kırmızılık gökten ayırmada yeri” -Y. K. Beyatlı. 5. (nsz) mec. Telaşlanmak.

tutuşmak

Yara ateşlenmek, azmak.

tutuşmak

Koyulmak, icrayi faaliyet etmek, tutuşmak

---

tutuşmak ile benzer kelimeler

bahse girmek (veya tutuşmak) görüşünde veya iddiasında haklı çıkacak tarafa bir şey verilmesini kabul eden sözlü anlaşma yapmak: “Çocuk muyuz da iki miskete, üç gazoz kapağına bahse girelim?” -E. Şafak.

çöp tutuşmak Birbirlerine küstüklerini belgelemek için bir çöpü karşılıklı tutup kırmak

etekleri tutuşmak çok telaşlanmak: “Öğleden sonra vali yine kıza köpüre arayınca komiser Zihni 'nin etekleri iyice tutuştu.” -M. İzgü.

iddiaya girmek (veya tutuşmak) karşıt iddialarda bahse girişmek: “Balkonda yan yana oturmuş, bir yandan tutulan Ay'ı izlerken, bir yandan da iddiaya girmiştik.” -N. Eray.

kavgaya girişmek (veya tutuşmak) kavgaya başlamak: “Kendilerine acındırmak için yalandan kavgaya tutuşup birbirlerinin saçlarını başlarını yoldular. Yüzlerini kanattılar.” -L. Tekin.

lades tutuşmak tavuğun lades kemiğini birer ucundan karşılıklı tutup kırarak lades oyununa başlamak: “Lades tutuşmadık ki her defasında hatırımda diyorsun.” -A. Ş. Hisar.

oda tutuşmak Ateşe yanmak.

öcüm tutuşmak Lades tutuşmak, bahse girmek.

---