tutuş

tutuş

a. Tutma işi.

tutuş Fr. tenue

Ses çıkarmada gerilim ile gevşeme arasındaki ikinci evre.

Tutuş Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Çekişme, tartışma. 2. Savaş, mücadele. 3. Tamam, hepsi, bütün.

Tutuş

Çorum ili, Dodurga ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

tutuş ile benzer kelimeler

İng. arms downward

Kolların kendi ağırlığıyla omuzlardan aşağı sarkık bulunduğu durum.

İng. hand on head (head pos.)

Kolların, eller baş üstünde karşılaşmak üzere dirseklerden bükülü tutulduğu durum. Bu durumda dirsekler vücudun alın yüzeyinde bulunur.

İng. crossed pos.

Gövdenin herhangi bir yönünde ve türlü yüzeylerde, kolları, birbirini çaprazlayarak tutma.

İng. hands on neck (rest standing)

Kolların, dirseklerden bükülü olarak ensede parmak uçlarını karşı karşıya getirerek tutulduğu durum.

İng. arms held backward

Kolların, vücudun gerisinde birbirine koşut olarak yere eğik tutulduğu durum.

İng. hands on chest (forward bend standing)

Kolların, dirseklerden bükülü ve yere koşut olarak göğüste tutulduğu durum.

İng. hands on hips (wing standing)

Dirseklerden bükülü kollarla ellerin kalçayı kavraması.

İng. hands on shoulders bend standing

Kolların, dirsekler yere bakmak üzere elleri omuzlara değdirmek için bükülü tutulduğu durum.

yapuşturmak Yapıştırmak. Tokat vurmak.
tutsak düşmek esir olmak, hükmü altına girmek: Geleneğe, ahlaki kaygılara tutsak düşüyor. -S. İleri.
turnacıbaşı Osm. Ser-turnayî Turnacılar ortası komutanına verilen san.
turatura kuşu Karga cinsinden, göğsü ve kanatları yeşil, ormanda yaşayan bir çeşit kuş.
tunçlaştırma a. Tunçlaştırmak işi.