tuş

tuş Fr. touche

(I) a. 1. Piyano, org vb. müzik aletleriyle daktilo, hesap makinesi, bilgisayar ve telefon gibi makinelerde parmak vurulan yerlerin adı: “Piyanonun tuşlarından, kemanın tellerinden uçan sesler, insana, insan olmanın mutluluğunu tattırır.” -Y. Z. Ortaç. 2. Yağlı boya ressamlığında fırçadaki boyanın tuvale sürülüş biçimi. 3. sp. Eskrimde kılıcın ucunun karşı oyuncunun göğüs ve karın bölgesini koruyan özel giysinin bir bölümüne değmesi.

II) a. sp. Güreşte oyun sırasında iki omzun aynı anda yere değmesiyle oluşan yenilgi.

tuş

1.Eş, yoldaş, yaşıt. 2.Tutsak, kul.

tuş

Hedef.

tuş

Tunç

tuş İng. key
tuş

Oyun sırasında iki omzun aynı anda yere değmesiyle oluşan yenilgi.

tuş

bk. duşak.

tuş

bk. düş (II).

---

tuş ile benzer kelimeler

düş eylemek, (tüş eylemek, tuş etmek, düş etmek, tuş eylemek, tuş kılmak) 1. Rast getirmek, karşı karşıya getirmek, nail etmek. 2. Müptelâ kılmak, giriftar etmek, uğratmak. 3. Havale etmek

birleşik tuş İng. combination key İng. composite key

cayak tuş Azıdişi.

diğer tuş İng. alternate key

düş düşe, (tuş tuşa) Taraf taraf

düş gelmek, (tüş gelmek, tuş gelmek) Rast gelmek, tesadüf etmek, karşılaşmak

düş olmak, (tüş olmak, tuş olmak) 1. Yönelmek. 2. Rast gelmek, isabet etmek, musadif olmak, karşılaşmak. 3. Nail olmak, mazhar olmak, erişmek. 4. Delâlet etmek, uygun gelmek

düş tutmak, (tuş tutmak) Bir semte yönelmek

---