tüm

tüm

(I) a. 1. Bir şeyin bütünü, tamamı, hepsi: Parasının tümünü kaybetti. 2. sf. Yarım olmayan, bütün, eksiksiz.

II) a. hlk. Tümsek.

tüm

Tepe, tümsek.

tüm

Saf, bön : Ali tümlüğü yüzünden şu fırsatı kaçırdı.

tüm

bk. tam

tüm

Küme.

tüm ile benzer kelimeler

Çevreye güzel kokular yayılmak.

Bir kimseyi ya da bir şeyi çok özlemek.

Fr. Avallis (synddrome d')

Fr. Laryngofissure. Syn. laryngotomie totale

Fr. péronéo-sus-phalengocommun

Fr. nom plein

Kısa ad terimine karşı olarak kullanılır.

İng. whole hindbrain

(Yun. meta: sonra; engkephalos: beyin) Beyincik, Varoli köprüsü ve dördüncü beyin karıncığının bir kısmını kapsayan art beynin bir parçası.

İng. totally different marks

Birbirinden tüm olarak değişik biçimde ve yapıda olan markalar.

İng. pressing defense

Bir takımın, baskı yönetimini tüm alanda, ya da belli bir bölgede uygulayarak yakın ara ile yaptığı savunma.

yücelik etmek Kibir, azamet satmak.
yamaç paraşütü a. sp. 1. Rüzgârın yardımıyla yüksek tepe veya yar başlarından boşluğa uçurulmak üzere yapılan paraşüt, parapent. 2. B
üretim bunalımı bk. aşırı
üretim birliği İng. producer cooperative Üreticilerin ve yapımcıların mallarını aracılara yer vermeden karşılıklı yardım
tüşmek İnmek. Düşmek