töz

töz

a. 1. Kök, asıl, cevher. 2. fel. Değişenlerin özünde değişmeden kaldığı varsayılan idealist kavram, cevher.

töz

Kulak arkasındaki çukur yer.

töz İng. substance

(Yun. hypostasis, hypokeimenon = altta bulunan) : (Yunanca'da ousia = öz de aynı anlamda kullanılır.) Değişen durumlar ve niteliklere karşı kalıcı olan; bir başka şeyle ya da bir başka şeyde değil, kendi kendisiyle, kendikendisinde var olan. Öznede değil, kendinde var olan. Bağımsızca kendi içinde var olan. Spinoza'nın tanımı ile"Varoluşu için başka bir şeye gereksinme duymayan şey." Bağlılaşık kavramı -> ilinek. Modern doğa bilimleri için töz, görüngülerin taşıyıcısı anlamında biçimsel bir kavramdan başka bir şey değildir.

töz İng. ore
töz İng. ore

madencilik, metalbilim: 1. Öğelerin doğada katışık olarak bulunan kütlesi. 2. Ocaktan çıkarılan işlenmemiş ham maden.

töz

hlk. Kel koyun, boynuzsuz koyun.

töz İng. substance

Düşünbilimde evreni oluşturduğu ve altöğelere ayrılamayacağı varsayılan temel öğelerden her biri.

töz

Asıl, tabiat, künh, aslî cevher.

Töz Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Kök, asıl, cevher.

---

töz ile benzer kelimeler

cılız töz İng. low-grade ore

derişik töz İng. concentrates, hutch İng. concentrates hutch madencilik: Bileşimindeki su alınarak koyulaştırılmış töz.

elenmiş töz İng. screened ore

eritken töz İng. fluxing ore

eşyönlü töz İng. isotropic body Bütün yönlerde, eşit özellik gösteren töz.

eşyönsüz töz İng. anisotropic body Değişik yönlerde, değişik özellikler gösteren töz.

hazırlanmış töz İng. developed ore

işlenebilir töz İng. pay ore

---