tıkmak

tıkmak, -ar

(-i, -e) 1. İterek, zorla, aceleyle sokmak: “Her birinin ağzına avucundaki et parçasını tıktı.” -F. R. Atay. 2. tkz. Sokmak: “Hesap kitap, müfettiş derken Aslan'ı kafese tıkmışlar.” -M. Ş. Esendal.

tıkmak

Kısa boylu, şişman.

tıkmak

Kuş gagası.

tıkmak

Fiske.

tıkmak

İğneyle dikmek.

tıkmak

Birini okul, iş vb. yere yazdırmak, sokmak.

---

tıkmak ile benzer kelimeler

ağzına tıkmak susturmak, konuşmasına engel olmak: “Aleyhinde kim ne söylerse hemen ağızlarına tıkarlardı.” -O. C. Kaygılı.

(birinin) çanına ot tıkmak (veya tıkamak) sesini çıkaramayacak, kötülük edemeyecek bir duruma getirmek, susturmak: “İsterseniz çanıma ot tıkar, beni mahvedersiniz.” -O. Kemal.

deliğe tıkmak argo tutuklamak, hapsetmek: “O nasıl yarmıştı benim kafacığımı, şimdi de yakalasınlar kuyruğundan onu da tıksınlar deliğe.” -O. C. Kaygılı.

içeriye atmak (veya almak veya tıkmak) hapsetmek: “Bundan da başka yarın bunu tutar, içeri tıkabilirdi.” -M. Ş. Esendal.

kodese tıkmak cezaevine sokmak: “Belki kodese tıkarlar, hazır olsun.” -S. F. Abasıyanık.

---