tıkaç

tıkaç, -cı

a. Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne.

tıkaç Fr. Bouchon
tıkaç Fr. Tampon
tıkaç

Kısa boylu, şişman.

tıkaç İng. plug
tıkaç İng. stopper

Lavabo, yıkanma teknesi v.b. araçlar içinde su biriktirebilmek için çıkış deliğine konan konik parça.

tıkaç İng. valve

Genellikle bir boru içine ya da bir elektrik çevrimine yerleştirilen ve bir geçiti denetlemeye yarayan gereç.

tıkaç Fr. culot (-d'un volcan)

(yanardağ) (coğrafya)

tıkaç Osm. samâme

(biyoloji)

tıkaç İng. pluf

1. metalbilim: Erimiş madeni kalıba akıtan deliği kapamada kullanılan parça. 2. madencilik: Su sızıntılarını önlemek için küçük delikleri kapamakta kullanılan ağaç kama. 3-döşem: Akak ağım kapamaya yarayan çeşitli biçimde parça.

tıkaç İng. neck

Dikey biçimli yanardağ baca dolgusu.

Tıkaç İng. Thyllosis
Tıkaç İng. Stopfen

---

tıkaç ile benzer kelimeler

çekme tıkaç İng. pull-out plug Lavabo, yıkanma teknesi v.b. araçların çıkış ağızlarında kullanılan ve zincirle çekilerek açılan tıkaç.

damar tıkaç Fr. Thrombose

darlatan pekişik tıkaç Fr. Thrombosclérose sténoxante, phlébosclérose

kaldırmalı tıkaç İng. lift waste, pop-up waste Kirli su ağzını tıkamakta kullanılan ve bir düğme ya da kol yardımıyla yükseltilen tıkaç.

kan tıkaç Fr. Thrombus

mukus tıkaç İng. mucous plug Gebelik boyunca servikal kanalı doldurarak ona tıkaç görevi yapan koyu mukus kitlesi.

mumsu tıkaç Fr. Cérumen-Cérumen

tıkaç bölge İng. buffer zone Kent içinde belli bir bölgeyi, başka kullanımlara ayrılmış bölgelerden ayırmak ve korumak için öngörülmüş, dokuncasız işlevleri olan yapılardan oluşan kent kesimi.

---