tav

tav Far. t¥v

a. 1. İşlenecek bir nesnede bulunması gereken ısının, nemin yeterli olması durumu. 2. Hayvanlarda besili olma durumu. 3. mec. En uygun durum ve zaman.

tav Fr. Consistance
tav

Şişmanlık.

tav

Har, harlı: Tavlı ateşte pilav pişirilmez.

tav

Orman.

tav

Hız.

tav

Dağ.

tav

1. Güç, kuvvet. 2. İşin, ürünün olgunlaşma, erginleşme zamanı.

tav

1. Besi durumu. 2. Kıvam

tav İng. anneal

Tavlama fırınında yapılan bir tavlama işlemi.

tav

Döğülebilecek duruma gelmiş kızgın demir. (Muratdere *Bozüyük -Bilecik)

tav

Kumar ve bahis parası, öç.

tâv !

O, ne diyorsun!; hayır olmaz!; işin mi yok!; adam sen de! anlamlarında kullanılan bir ünlem

Tav Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek 1. Şişman. 2. Harlı. 3. Orman 4. Hız. 5. Boyun eğme.

Tav Osm. Kıvam
Tav İng. Dispostion

---

tav ile benzer kelimeler

sav sav tav tav olmah 1. Kalabalık dağılmak. 2. Yoğun iş bitmek.

tav tav Ara ara: Tav tav sancı geliyor. Ara ara, zaman zaman: Karnıma ağrı giriyor.

tav tav olmak Bir kimsenin düşünce ve davranışları zaman zaman değişmek Dağılmak : Düğünün milleti tav tav oldu.

tav tav sav sav olmak Bir olay, bir iş sona ermek. Bitmek, tükenmek, kalmamak.

ağır tav Çamuru çokça, toprağı sabana yapışacak kadar yaş olan tarla.

av avlanmış, tav tavlanmış “olan olmuş, iş işten geçmiş, artık yapacak bir şey yok” anlamında kullanılan bir söz.

citi tav Sivri, yüksek dağ.

kütlek tav Tarlaların kurumaya yüz tutmuş durumu: Tütün tarlasını sürdürdüm.

---