tartmak

tartmak, -ar

(-i) 1. Bir şeyin birim cinsten ağırlığını bulmak. 2. Bir şeyi avuç içinde sallayarak ağırlığını kestirmeye çalışmak. 3. Binek hayvanlarının dizginlerini çekmek: “Süvari daima dizginleri tartıp kısrağı zapta muktedir olduğunu ihsas etmeli.” -Ö. Seyfettin. 4. mec. Bir şeyin bütün sonuçlarını düşünmek, hesap etmek: “Acaba, bütün bu söylediklerinin altında bir takaza da var mı diye iyice tartıyorum, yok gibi.” -A. Ağaoğlu. 5. mec. Dikkatle incelemek, değer biçmek: “Başını ellerinin içine alarak evvela kendini bir tartmak istedi.” -P. Safa.

tartmak

Başörtüsünü çene altından geçirip baş üstünde bağlamak.

tartmak

Bir kimseyi denemek.

tartmak

Çekmek: Kolumdan tarttı.

tartmak

Dik duran bir şey ya da hayvan yükü bir yana yatmak, dengesi bozulmak.

tartmak

Uyuklamak.

tartmak (I)

bk. dartmak (I).

tartmak (II)

bk. dartmak (II).

tartmak (III)

bk. dartmak (III).

---

tartmak ile benzer kelimeler

albez tartmak Kayın valide bez örtmek.

baş tartmak Baş kaldırmak, isyan etmek.

boyun tartmak 1. Kendini geri çekmek, kaçınmak.

can tartmak, (can dartmak) Can çekişmek.

çeri tartmak, (çeri dartmak) Asker çekmek, asker toplayıp götürmek

el tartmak bk. el dartmak.

gözüyle (veya gözleriyle) tartmak kim ve ne olduğunu anlamak için dikkatle bakmak: “Beni gözleriyle tartarak önümden geçti, sonra geri döndü geldi, oturmakta olduğun tahta sıranın ucuna ilişti.” -O. Kemal.

kendini tartmak ne durumda olduğunu öğrenmek için kendini yoklamak.

---