tapıncakçılık

tapıncakçılık, -ğı

a. top. b. Fetişizm.

tapıncakçılık İng. fetichism

İçerisinde büyüsel bir güç olduğuna ya da belli bir cinin eğleştiğine inanılan taş, boynuz, pençe, post, deri, bez parçası vb. nesnelerden yarar umma; onlara korkuyla karışık dinsel ve büyüsel saygı duyma.

tapıncakçılık İng. fetichism

1. Kendilerinde doğaüstü güçlerin bulunduğuna inanılan nesnelere tapma. 2. (Cinsel alanda) Sevilen insanın kendisi yerine onun giysilerini v.b. taparcasına sevme.

tapıncakçılık İng. fetischism, fetichism

Nesnelerle bireylerin kendilerine değgin olmayan ruhlarca ele geçirilmelerine ilişkin halk öğretisi ya da tapıncakla ilgili olarak yapılan dilekte bulunma, kurban kesme ve kutyasaklara kesinkes uyma gibi uygulamalardan oluşan bir saygınlık düzeni, bk. tapıncak. krş. din, büyü, cancılık.

tapıncakçılık İng. fetishism

1. Herhangi bir nesne ya da varlığa karşı duyulan aşırı ve tapınmaya benzer bağlılık. 2. Karşı cinsle ilişkisi olan giysi ve benzeri şeylerle cinsel coşku ve doygunluk sağlama durumu.

tapıncakçılık İng. fetishism

İlkel sayılan toplumlarda doğaüstü bir güç ve etkisi olduğuna inanılan doğal ya da yapay, cansız ya da canlı nesnelere tapınma.

---