taç

taç, -cı Ar. t¥c

(I) a. (ta:cı) 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık: Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı. 2. Gelinlerin başlarına takılan süs. 3. Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm. 4. bit. b. Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi. 5. esk. Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık.

taç, -cı İng. touch

(II) a. sp. Yan.

taç

Sin başlarına konulan taş sütunların üst bölümü.

taç

Fes, takke.

taç

Çarpık (bacak)

taç Osm. taç

Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki taşkın ve girinti çıkıntılarla süslü bölüm.

taç

bk. yan dışı.

taç, Güneş tacı İng. solar corona

Tam Güneş tutulmasında görülen, Güneş tekerini saran gümüş renkli, parlak halka; Güneş gazyuvarının en dış katmanı.

taç

bk. diştacı

taç Osm. tüveyç

(botanik)

taç Osm. iklîl

(astronomi)

Taç Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.Cinsiyet: Erkek 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.

---

taç ile benzer kelimeler

ayrı taç yapraklılar ç. a. bit. b. Taç yaprakları birbirine bitişik olmayıp yan yana yer almış bulunan bitkiler.

başına taç etmek çok değer vermek, ilgi göstermek.

bitişik taç yapraklılar ç. a. bit. b. Taç yaprakları birbirleriyle yandan bitişik olan bitkiler.

hareketli aynalı ışı taç İng. movable réflecteur Sağa sola, aşağı yukarı hareket ettirilebilen ışıtaç.

oyuk taç Osm. çanak taç

taç atışı a. sp. Futbolda taca çıkan topun, karşı takım oyuncusu tarafından elle baş üzerinden geçirilip arkadan öne doğru oyun alanına atılması, yan atışı.

taç bakımı Osm. taç terbiyesi bk. taç tımarı.

taç beyit , -yti a. ed. Gazelin en güzel beyti, şah beyit. bk. kaside. I, 2. c.

---