SIZ ile biten kelimeler

SIZ ile biten veya sonunda SIZ olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.

SIZ ile biten kelimeler harf dağılımı

18 harfli

uzaktan kumandasız

17 harfli

selamsız sabahsız

16 harfli

zamanlı zamansız, uykusuz duraksız, toplumsal yansız

15 harfli

tincik kıransız

14 harfli

uçsuz bucaksız, sıralı sırasız, sessiz sedasız

13 harfli

üst yandaksız, Taç yapraksız

12 harfli

duraksamasız, yerel yansız, teferruatsız, sertifikasız

11 harfli

toleranssız, kukuletasız, angajmansız, yardımcısız, yapmacıksız, üniformasız, teşkilatsız, tenzilatsız, tartışmasız, tartışıksız, şampanyasız, standartsız

10 harfli

yarayışsız, zorlamasız, zabayıtsız, yırtmaçsız, yaraşıksız, yaraşıhsız, yansımasız, yakışıksız, yakınmasız, yakalıksız, vızıltısız, tutamaksız, tınçlıksız, teminatsız, tatavatsız, tasarımsız, tantanasız, tanışıksız, tamlamasız, takunyasız, takırtısız, ...

9 harfli

sıtarasız, salkansız, itibarsız, zıvanasız, yordamsız, yoklamsız, yıldızsız, yaşmaksız, yasmıksız, yardımsız, yapraksız, yandaksız, vicdansız, vesikasız, vasıtasız, varlıksız, tutkalsız, topraksız, tıyınçsız, tekrarsız, tartımsız, ...

8 harfli

rahassız, inançsız, ziyansız, zımbasız, zararsız, zamansız, yularsız, yoransız, yılansız, yazıksız, yasaksız, yararsız, yankısız, yanıtsız, yangısız, yamçısız, yalansız, yağışsız, virajsız, vatansız, vasıfsız, ...

7 harfli

inamsız, ziyasız, zırhsız, zekâsız, yatısız, yasasız, yakasız, vidasız, vefasız, uyarsız, uyaksız, urbasız, umaysız, umarsız, ultasız, uçaksız, tokasız, tıpasız, tınçsız, tasasız, tapasız, ...

6 harfli

zıhsız, zamsız, zağsız, yuhsız, yansız, yağsız, urasız, taysız, tavsız, tatsız, taşsız, tapsız, tafsız, taçsız, şansız, sıysız, sırsız, sazsız

5 harfli

atsız

(s,z,ı) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

A-doğru-uzaysı İng. A-module

bk. sol .

abansız

Davranışları kaba ve özensiz kimse.


Ansızın, birdenbire, apansız.

abartısız

sf. 1. Olduğu gibi gösterilen, abartmasız, mübalağasız. 2. zf. Abartmadan, olarak, mübalağasız bir biçimde.

abartısızca

zf. (abartısı'zca) Abartısız bir biçimde.

abartısızlık , -ğı

a. Abartısız olma durumu.

abartmasız

sf. Abartısız.

abartmasızca

zf. (abartması'zca) Abartmasız bir biçimde.

abasız

sf. Aba giymemiş olan: “İçim muradına ermiş / Abasız postsuz bir derviş” -A. H. Tanpınar.

abasızlık , -ğı

a. Abasız olma durumu.

abaza tahtası

Ev üzerine çakılan kısa ve ince tahta.

Kelime Motoru