sürgü

sürgü

a. 1. Kapının kapanması için arkasına yatay olarak yerleştirilen demir veya ağaç kol, tırkaz, sürme: “Ne var ki banyo kapısının sürgüsü tutuk, kilidi de kırık olduğundan, kolu indirerek dışarı çıkmayı başarmıştı her seferinde.” -E. Şafak. 2. Sürülmüş tarlayı bastırmak ve düzeltmek için kullanılan, taştan veya ağaç kütüğünden tarım aracı, tapan. 3. Sıvayı bastırıp düzeltmek için kullanılan büyük mala. 4. Hastanın büyük ve küçük abdestini yapabilmesi için altına sürülen kap. 5. Çoğu kez bölümlere ayrılmış bir çubuk üzerinde veya bir cetvelin, bir kumpasın ortasına açılmış bir oluk içinde kayabilen sivri uç veya küçük lama.

sürgü

1.Ekilen tohumu örtmeye ya da tarladaki büyük toprak parçalarını kırıp düzeltmeye yarayan çalılardan yapılan bir araç, ağaç silindir. 2.Tırmık. 3.Harman yaparken otları temizlemek için çalılardan yapılan ve hayvan koşularak çekilen bir çeşit süpürge. 4.Yokuştan inen arabanın arkasına takılarak hızını kesmeye yarayan dallı budaklı ağaç. 5.Fırın süpürmeye yarayan ucunda bez sarılı sopa. 6.Kar küreği.

sürgü

1.bk. sürgün (I). 2.Sürgün ilacı, müshil.

sürgü

Derelerde balıkları sürerek yapılan av.

sürgü

İçerden kapanan bir çeşit kilit.

sürgü

Kalın ağaç direk.

sürgü

Kırma av tüfeklerindeki anahtar : Sürgüsüz tüfek tehlikelidir.

sürgü

İshal.

sürgü

Ağaç filizi.

sürgü

1. Kar temizlemek için kullanılan araç. 2. Sürülen tarlayı düzenlemeye yarayan araç. 3. Harman yığmaya yarayan araç.

sürgü

Bağırsak bozukluğu, sürgün.

sürgü İng. cleat

Panoları birleşik tutmada kullanılan tahta ya da demir lama.

sürgü Fr. curseur

(fizik)

sürgü Fr. ratissoire

(tarım)

sürgü

[sönge, söngü, söngüye, sünge, süngü, süngüye, sürme] : 1. Ucu çaputlu fırın temizleme sopası. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta; Darıveren *Acıpayam -Denizli; *Kemalpaşa -İzmir; Gürmedere *Fethiye -Muğla) [sönge] : (Yenice *Gelendost -Isparta; -Amasya) [söngü] : (Akçaşar *Yalvaç -Isparta; *Emet -Kütahya) [söngüye] : (Uşak) [sünge] : (*Mudurnu -Bolu) [süngü] : (Işıklar *Bornova -İzmir) [süngüye] : (Dereyalak, İnönü -Eskişehir) 2. Kapının içten kapanmasını sağlayan ağaç kol. (Çarıksaray *Şarki karaağaç -Isparta) [sürme] : (Dereyazıcı *Alaca -Çorum) 3. Harman yerini temizlemek, düzeltmekte kullanılan uzun tahta saplı, üçgen ya da dikdörtgen biçiminde ağzı olan tahta araç. (Kırklareli)

II) [sürgütahtası] Harmanlanmış ekini konulacağı yere götürmekte kullanılan, hayvan yardımıyla çekilen kızak. (Esat Çiftliği *Terme -Samsun; Kuzköy, Salman *Akkuş -Ordu). [sürgütahtası] : (Amasya)

sürgü, (sürek II)

1. Tarlanın, yerin toprağını düzeltecek âlet. 2. Mala.

Sürgü

Malatya ili, Sürgü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sürgü Osm. Sürgü
Sürgü Osm. Sürgü

---

sürgü ile benzer kelimeler

sürgü demürü Duvar delmek için kullanılan demir, murç.

sürgü dökünüğü Ormanlık bölgelerde dik yoldan inen yüklü arabaların sürgülerini bıraktıkları düz yer.

sürgü düzeni İng. bolt Katları oluşturan oyuncuların bir sürgü gibi kapanıp açılmalarına dayanan oyun biçimi.

sürgü kolu a. Tüfeklerde fişek sürüp kovan boşaltan sürgünün elle tutulan kolu. bk. dişli kolu

Sürgü somun Alm. Gleitmutter

sürgü tahtası Dövülmüş ekini toplamak ve samanı harman alanında bir yere taşımak için kullanılan tahta.

sürgü yayma kaması İng. disc spreader Sürgüsü iki parçalı vanalarda, parçaları yayarak sızdırmazlık sağlıyan kama. biçimli parça.

sürgü yolu Ağaçların sürüklenmesinden oluşan çukur yol.

---