sünnet

sünnet Ar. sunnet

a. 1. din b. Hz. Muhammed'in Müslümanlarca uyulması gerekli sayılan davranışları ve herhangi bir konuda söylemiş olduğu söz. 2. Erkek çocukta, erkeklik organının ucundaki derinin çepeçevre kesilmesi. 3. Sünnet düğünü.

sünnet

Su borularının birbirine geçmeye yarayan dar bölümü.

sünnet

< Ar. sünnet: sünnet; sakal. || sünnet uzatmak: sakal bırakmak

sünnet İng. circumcision

Genellikle erkek çocuklara, seyrek olarak da kızlara (Doğu Afrika, Arabistan vb.) uygulanan ve Arap, İbrani halklarında, Avustralya'da, Afrika ve Amerika'nın birçok bölgelerinde erkek cinsel örgeninin ucundaki kabuğu kesme (circumcicion) ya da siyeğin alt tarafını yarma (subincision) işlemi.

Sünnet

Bolu ili, Göynük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

sünnet ile benzer kelimeler

sünnet çocuğu a. Sünnet edilmiş veya edilecek çocuk: “Yaralı asker biraz sünnet çocuklarını andırır.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

sünnet derisi İng. preputium anat. İstirahat durumundaki penisin glansını tamamen saran deriden kın, prepusyum.

sünnet düğünü a. Erkek çocukların sünneti sırasında yapılan eğlence: “Dükkân komşusu bu gece onu oğlunun ne çağırmış.” -R. N. Güntekin.

sünnet ehli sf. Müslümanlıkta Hz. Muhammed'in koyduğu kuralları olduğu gibi uygulayan, onun izinden giden (kimse), ehlisünnet.

sünnet etmek erkek çocukta erkeklik organının ucundaki deriyi çepeçevre kesmek.

sünnet olmak sünnet edilmek.

---