şip

şip

a. hay. b. Biz (III).

şip

Çabuk.

şip

Damlama sesi için.

şip

Mersinbalığı cinsinden bir balık.

şip

Telli gelin giysisi.

şip

1.Yufka. 2.bk. şipşibi (I).

şip

Kapı ya da pencerelerin üstüne, altına konulan uzun, tek taş.

şip

Ekmek yağlama gereci.

şip

Tez, çabuk, çevik: Salim çok şip yazıyor.

şip

Sabahlık.

şip ile benzer kelimeler

Çabuk çabuk.

Damlaların ardarda düşmesinden çıkan ses için.

Çabuk çabuk, şıpır şıpır.

yemiş sepeti Osm. meyva sepeti
tepsicibaşı Saraydaki altın ve gümüş tepsilerin bakımı ve saklanması ile yükümlü görevli.
şıp diye 1) şıp sesi çıkararak; 2) ansızın; 3) hemen: Öyle bir suratla karşılayacak ki seninki hiç istenmediğini anlayıp defolaca
puşi (< Far. pûşe) poşu Yüz örtüsü < Far. puşe: başörtüsü <
pişinti 1. Yemek gereci : Pişinti alamadım. 2. Yemek. 3. Tarhana hamuru.