sıçramak

sıçramak

(-e) 1. Ayaklarla, birdenbire ve kuvvetle yeri teperek hızla yukarıya veya ileriye atılmak: Çocuk taştan taşa sıçrayarak gitti. 2. (nsz) Bir uyarı veya heyecan sebebiyle ürkerek birdenbire olduğu yerde doğrulur gibi sarsılmak: “Uyumuş olacak ki yataktan sıçrayarak uyandı.” -S. F. Abasıyanık. 3. Yerinden koparak hızla, parçalar durumunda savrulmak: “Tarlalardan kalkan çamur parçaları etrafa, bazen de üstüme sıçrıyordu.” -Ö. Seyfettin. 4. Yayılmak, bir yerden başka bir yere geçmek: “Hatta az önce Birgi'ye de sıçramıştı satışlar.” -N. Cumalı.

---

sıçramak ile benzer kelimeler

beyni sıçramak aklı başından gitmek: “Akşam eve gelip de heykelin başını boyun yerinden çatlamış ve güzelim mermer başlığı tuzla buz olmuş görünce beynim sıçradı.” -H. Taner.

can başına sıçramak çok korkmak.

kan beynine sıçramak (veya çıkmak) çok sinirlenmek, hiddetlenmek, kontrolü yitirmek: “O görüntü gözlerimin önünde canlanınca kan beynime sıçrıyor, kendimi kaybediyorum.” -A. Ümit.

kan (veya kanı) başına çıkmak (veya sıçramak veya toplanmak) öfkelenmek: “Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş.” -P. Safa.

uykusu başına sıçramak 1) uyuyamadığı için sersemleşmek; 2) uykusunu iyi alamadığından hırçınlaşmak: “Eğer bu patırtıdan, ikinci uykusu başına sıçrayan imam aşağı koşmasa iki kadın, avluda, saç saça, baş başa dövüşeceklerdi.” -H. E. Adıvar.

yürek sıçramak Korkmak, ödü kopmak.

---