sersem

sersem Far. sers¥m

sf. 1. Herhangi bir sebeple bilinci ve duyguları zayıflamış olan: Gürültüden sersem oldum. 2. mec. Düşünmeden hareket eden, ne yaptığının farkında olmayan.

sersem

1.Hayvanın ayağına çakılan çiviyi perçinlemek için kullanılan nalbant aygıtı. 2.Nalbant araçları konulan kutu.

sersem

Nalbantların içine mıh koydukları kutu.

---

sersem ile benzer kelimeler

kafası sersem sepet (olmak) gürültü ve uğultudan zihni yorulmuş (olmak): “Uzun bir otobüs yolculuğundan sonra, yorgun, uykusuz, kafası sersem sepet girdiği için kasabaya, henüz pek bir şeyin farkında değildi.” -E. Bener.

sersem etmek sersemletmek.

sersem gibi serseme yakışır biçimde.

sersem olmak serseme dönmek.

sersem sepelek zf. Sersem bir biçimde, sersemliği geçmeden: “Saçları perişan, gözleri süzük, , ağır ağır gelir kapıyı açar.” -H. R. Gürpınar.

---