şeref

şeref Ar. şeref

a. 1. Başkasının, birine gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur: İnsanın şerefi. Yurdun şerefi. 2. Toplumca benimsenmiş iyi şöhret: “Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır.” -F. R. Atay.

Şeref Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Büyüklük, ululuk, üstünlük.Cinsiyet: Kız Büyüklük, ululuk, üstünlük.

---

şeref ile benzer kelimeler

şeref kıtası a. ask. Devlet başkanlarının, yüksek aşamada devlet adamları ve kumandanlarının karşılanma ve uğurlanmalarında hazır bulunan tören kıtası.

şeref konuğu a. Bir toplantı, davet, balo vb.ne çağrılan konuklar arasında kendisine ayrıcalık tanınan, en çok değer ve önem verilen kişi, şeref misafiri.

şeref locası a. Tiyatro, sinema vb. yerlerde şeref konuklarına ayrılan özel loca.

şeref misafiri a. Şeref konuğu.

şeref salonu a. Havaalanı, saray vb. büyük yapılarda kral, başkan gibi kişilerin oturdukları veya önemli törenlerin, karşılamaların yapıldığı yer: Devlet başkanı, konuklarıyla nda bir süre görüştü.

şeref sözü a. Namus sözü: “Vatan için, hürriyet için birbirine verdikleri nü tutacaklar, gerekirse bu uğurda silahlarını da kullanacaklar.” -E. C. Güney.

şeref tribünü a. Stadyum, hipodrom vb. açık seyir yerlerinde devlet başkanlarına, yüksek makamlardaki devlet adamlarına, komutanlara ve kulüp yöneticileri ile diğer yetkili kişilere ayrılmış özel koltuklu bölüm.

şeref üyesi a. Onur üyesi.

---