sefer

sefer Ar. sefer

a. 1. Yolculuk: “Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden / Nice seneler geçti dönen yok seferinden” -Y. K. Beyatlı. 2. Kez, defa: “Her seferinde muhakkak, neli olduğunu soruyordu kocasına.” -E. Şafak. 3. ask. Genellikle ülke dışına yapılan askerî harekât, savaşa gitme, savaş.

sefer

Sefer, defa, kere

sefer

< Ar. sefer:sefer; defa; kez. || sef ( bu sef) || sefem (bi sefem) || sevar (bi sevar) || sever (bi sever) || zafar (bi zafar)

sefer

Kere (bk. kara)

sefer İng. Campaigne, military expedition

Ordunun, savaş yapmak üzere genellikle yurt dışına yaptığı yolculuk.

Sefer Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Yolculuk. 2. Savaş.Cinsiyet: Kız 1. Yolculuk. 2. Savaş.

---

sefer ile benzer kelimeler

bu sefer zf. Bu defa, bu kez: “O, narin ve utangaç kıza döndü.” -O. C. Kaygılı.

eğri gemi doğru sefer “kullanılan araç yetersiz ancak yapılan iş isteğe uygun” anlamında kullanılan bir söz.

köse sefer Dolmalık bir çeşit kabak.

sefer duası Osm. Kanun-ı dua Düşman toprağına giren yeniçerilerin, her ikindi namazından sonra ocakyazıcısı başkanlığında topluca ettikleri dua.

sefer etmek gezmek, gezinti yapmak, yolculuk etmek: “Ne hoş, ey güzel Tanrı'm, ne hoş / Maviliklerde ” -O. V. Kanık.

sefer seferlemek Sefere çıkmak, sefer halinde bulunmak.

sefer sigortası bk. navlun sigortası

sefer tası a. Yemek taşımakta kullanılan ve birbiri üzerine konulup bir sapa geçirilen kaplar veya bunlardan her biri: “Tıka basa dolu sepetlerimizi, sefer taslarımızı açacağız, soğuk börekler ve taze meyveler yiyeceğiz.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

---