saz

saz

(I) a. 1. Genellikle su kıyılarında, bataklık yerlerde yetişen ince, açık sarı renkli kamış, hasır otu, kiliz, kofa: “Köyün saz kaplı, karanlık çökmüş damlarına seslendi.” -H. E. Adıvar. 2. sf. Bu kamıştan yapılmış.

saz Far. s¥z

(II) a. müz. 1. Her tür müzik aracı, çalgı. 2. Türk halk müziğinde bağlama, cura, tar vb. mızraplı çalgıların genel adı. 3. Türk halk müziğinde kullanılan, gövdesi ağaçtan oyularak yapılmış, telli, uzun saplı çalgı, bağlama: “İnce ve yüksek bir sanat eseri olan saz da milliyetimizin bir hususiyetidir.” -A. Ş. Hisar. 4. Birden çok çalgının bulunduğu takım. 5. Çalgılı eğlence yeri.

saz

Çayır.

saz

Kavrulmuş un içine sirke, soğan ve et konularak pişirilen yemek.

saz

Hamut çemberi (arabalarda).

saz

İyi, neşeli: Ahmet'in keyfi sazdır bu sıra.

saz

Saz ozanlarının, koşuklarını söylerken çaldıkları telli çalgıların genel adı. Kopuz, cura, çöğür, bağlama gibi.

saz

Sarı.

Saz

Kütahya ili, Gediz ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

saz ile benzer kelimeler

anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az “anlayışlı kimseleri en küçük bir söz bile etkiler oysa anlayışsız kimselere ne söylense yararsızdır” anlamında kullanılan bir söz.

bataklık saz ardıç kuşu bk. çalı kamışçını

büyük saz ardıç kuşu bk. büyük kamışcın

dar yapraklı saz Lat. Typha angustifolia Gövdeleri 2 m’ye kadar ulaşabilen, iri yapılı bir su üstü bitkisi.

geniş yapraklı saz Lat. Typha latifolia Gövdeleri 2,5 m’ye kadar ulaşan, iri yapraklı su üstü bitkisi.

ince saz a. müz. Türk müziğinde keman, ney, tambur, kemençe, ut, kanun, daire vb. çalgılardan ve okuyuculardan oluşan, fasıl yapan topluluk.

kırkından sonra saz çalmak yaşlandıktan sonra uzun ve güç bir işe girişmek.

küçük saz Lat. Typha minima Bataklık, ırmak kıyıları ve ırmak yataklarında yaşayan, 90 cm boyunda olabilen, ince yapılı bir su üstü bitkisi.

---