sav

sav

a. huk. 1. İleri sürülerek savunulan düşünce, iddia, dava: “Eleştiricilerimiz nasıl olur da böyle bir savda bulunabilirler?” -N. Cumalı. 2. man. Tanıtlanması gereken önerme, tez. 3. esk. Haber, söz. 4. esk. Atasözü.

sav Fr. Type
sav

1.Söz, laf, dedikodu. 2.Karşılıklı konuşma, sohbet. 3.Bilgi, haber. 4.Mektup.

sav

Tarla sulandıktan sonra boşa akan su.

sav

Üşütme, nezle.

sav

Berber kayışı.

sav

1.Sağlam. 2.Tüm.

sav

Sağ.

sav

Benzer, gibi: Yayla savı yer.

sav

Salgın

sav

Hastalık, salgın

sav

Kısa sürede gelip geçen salgın hastalıklara verilen ad

sav İng. prétention, allegation, assertion

Yargılama sırasında, duruşmada iki yanın karşılıklı olarak bildirdikleri sözlü ya da yazılı istemler.

sav İng. thesis

(Yun. thesis = koyum, koyma eylemi) : 1. Koyum, konulmuş olan. (Yun. thesei = konulmuş olan: yasalar, kurallar vb. Karşıtı: physei = doğmuş olan, doğadan olan.) 2. Tanıtlanması gereken bilimsel öne sürüm. 3. (Kant'ta) Usun içine düşdüğü -> çatışkılarda (antinomi) birinci öğe. (Karşıtı: ikinci öğe = karşı sav = antithesis.) 4. (Hegel'de) -> Eytişimsel süreçte (sav-thesis, karşı sav-antithesis, bireşim-synthesis) birinci evre.

sav

iddiâ, müddeâ.

sav İng. theorem

1. Verilen belirli varsayımlar altında kanıtlanması önerilen genel vargı. Anlamdaş. kanıtsav, önerme. 2. Kanıtlanmış olan genel vargı. Anlamdaş. kanıtsav, önerme.

sav İng. proposition

1. Bir önerme ile önesürülen. 2. Bir önerme ile anlamdaş olan önermelerin kümesi. 3. Bir önermenin doğrulayıcı yorumlarının kümesi. 4. Bir önermenin içlemi; önermenin dile getirdiği durum.

sav İng. assertion

Bir görüş ya da vargıyı ileri süren yargı.

sav

1. Hikâye, kıssa. 2. Söz, lakırdı. 3. Haber.

Sav Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Söz, haber, dedikodu. 2. İleri sürülerek savunulan düşünce. 3. Sağlam. 4. Şöhret, ün.

---

sav ile benzer kelimeler

sav sav tav tav olmah 1. Kalabalık dağılmak. 2. Yoğun iş bitmek.

tav tav sav sav olmak Bir olay, bir iş sona ermek. Bitmek, tükenmek, kalmamak.

ana sav a. İleri sürülerek savunulan düşüncelerin en belli başlı olanı.

karşı sav a. Bir çatışkının ikinci terimini oluşturan düşünce veya önerme, antitez.

sav soyutlayıcısı İng. propositional abstractor p önermesinden, bu önermenin içlemini gösteren [p] deyimini oluşturan [...] birli işlevi. || Anl. sıfırlı öznitelik soyutlayıcısı.

sav söz a. Bir savı klişe biçimine getiren deyiş: “Roman, bu leri doğrulayacak kara bir ortamın yoklanması sayılabilir.” -S. İleri.

söz sav Dedikodu. Lakırdı, bir yığın söz, dedikodu.

tav tavlanıp sav savlanmak İş işten geçmek.

---