sancak

sancak, -ğı

a. 1. Bayrak, liva. 2. ask. Çoğunlukla askerî birliklere verilen yazı işlemeli, kenarları saçaklı ve gönderli bayrak. 3. den. Gemilerin sağ yanı. 4. tar. Osmanlı yönetim teşkilatında illerle ilçeler arasında yer alan yönetim bölümü, mutasarrıflık.

sancak

Saç tokası, firkete : İki üç sancah al, başıma sancajam.

sancak

Salıncak : Çocuk sancakta uyuyor.

sancak

Arının iğnesi.

sancak

Çapa.

sancak İng. scutcheon

Üzerine bir armanın çizili olduğu maden ya da kumaş.

sancak İng. starboard side

Geminin sağ yanı.

sancak Osm. Liva

1. Belirti olarak kullanılan, özellikle yazı işlemeli ve kenarları saçaklı bayrak. 2. Osmanlı yönetim örgütünde il ile ilçe arasında yer alan yönetim bölgesi.

I) Çocuk salıncağı. (Yeniköy, İnönü -Eskişehir)

II) Çengelliiğne. (Köllük *Iğdır -Kars)

Sancak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Alay bayrağı.

Sancak

Bingöl ili, Sancak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sancak

Şanlıurfa ili, Akziyaret bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

sancak ile benzer kelimeler

al sancak , -ğı a. Türk bayrağı: “Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak” -M. A. Ersoy.

Kutsal Sancak Osm. Sancak-ı Şerif Muhammet Peygamberden kalan ve Topkapı sarayında öteki kutsal eşyalarla birlikte saklanan sancak.

sancak alabanda ünl. den. Dümeni sağ yana doğru sonuna kadar çevirme komutu.

sancak bağı a. den. Gemideki işaret flamalarını, sancakları salvolarına bağlamak için kullanılan ip.

sancak beği Onbaşı.

sancak beyi a. tar. Tanzimattan sonra, Osmanlı yönetim teşkilatında sancakların yöneticisi, mutasarrıf.

sancak boğma Yardım istemek amacıyla, sancağın ortasını büzerek işaret verme.

sancak çözmek Sancak açmak, bayrak çekmek.

---