sağır

sağır

sf. 1. İşitme duyusundan yoksun, işitmeyen (kimse). 2. Ses geçirmeyen: “Adliyenin arka taraflarına isabet eden, şehrin gürültüsünü duymayan, sağır, mahfuz bir odasında idik.” -H. S. Tanrıöver. 3. Isıyı az veren, geç ısınan: Sağır soba. 4. Vurulduğu zaman ses vermeyen: Sağır davul. 5. İçi görülmeyen, donuk (cam).

sağır Fr. Sourd
sağır

Şarap.

sağır

Hasta.

sağır

Kalp, battal.

sağır İng. deaf

Bütün düzeltmelere karşın işitme yitimi 70 desibelden daha çok olan, eğitim-öğretim çalışmalarında işitme gücünden yararlanamayan (kimse).

sağır İng. deaf

Bütün düzeltmelerden sonra iyi işiten kulağında 60 desibel ya da daha çok işitme yitiği olan kişi.

Sağır Fr. Insonore

---

sağır ile benzer kelimeler

baş ağır gerek, kulak sağır “kişi ağırbaşlı olmalı ve dedikoduları dinlememelidir” anlamında kullanılan bir söz.

kulağını sağır etmek sağırlaşmasına sebep olmak, işitemez duruma getirmek: “Bu başını döndüren, kulağını sağır eden seslere karşı elinden ne gelirdi ki...” -Y. Kemal.

sağır abanık Fr. consonne muette Eski Yunan gramercilerinin kapantılı abanıklara verdiği ad.

sağır ayı Ağustos ayı.

sağır damga İng. dummy index ( )

sağır değişken İng. dummy variable Bir uzbilimsel deyimde değişken olarak kullanılan imceler yerine, karışıklık yaratmamak koşuluyla, diğer imcelerin konabileceği değişken türü. Örnek. ( )

sağır dilsiz sf. Hem duymayan hem de konuşamayan (kimse). Fr. Sourd-muet

sağır duvar a. 1. Ses geçirmeyen duvar. 2. mec. Gerekli alakayı göstermeyen, ilgisiz, duymazlıktan gelen kimse.

---