ruhsal çözümleme

ruhsal çözümleme

a. ruh b. Freud'un geliştirdiği, insanın uyumlu veya uyumsuz davranışlarının kaynağı sayılan, bilinçaltı çatışma ve güdüleri araştırıp bilince çıkararak davranış sorunlarını çözme yöntemi, psikanaliz.

ruhsal çözümleme İng. psychoanalysis

(Yun. psykhe = ruh, analysis = çözümleme) Freud'un geliştirdiği, ruh sağaltımında kullanılan bir klinik araştırma yöntemi ve sonradan yine Freud'un bu yöntemin verdiği sonuçlara dayanarak kurmuş olduğu ruhbilim öğretisi. // Ruhsal çözümleme yöntemi, ruhun derinliklerinde, bilinçaltında kalmış olan tasarım, istek ve karmaşaları (kompleks) bulup ortaya çıkarmayı böylece bunların ruhu tedirgin ve hasta eden baskılarını gidermeyi amaçlar. Bu yöntemle çalışan Freud, tüm ruhsal, tinsel ve kültürel yaşamı içe itilmiş olan cinsel itkilerin biçim değiştirmesi, incelip yücelmesi olarak açıklayan bir öğreti kurmuştur. Adler, cinsel itkinin yerine temel itki olarak -> güçlülük itkisini koymuştur.

ruhsal çözümleme İng. psychoanalysis

Freud'un geliştirdiği, insanın uyumlu ya da uyumsuz davranışlarının kaynağı sayılan bilinçaltı çatışma ve güdüleri araştırıp bilince çıkararak davranış sorunlarını çözme yöntemi.

ruhsal çözümleme İng. psychoanalysis

Sinirsel ve anlıksal bozuklukların "özgür çağrışım" yordamı ile çözümlenmesine ve iyileştirilmesine ilişkin olan, toplumsal yaşamın gözlemlenmesinde de kendisinden yararlanılabilen bir genel kuram ve yöntem.

---

ruhsal çözümleme ile benzer kelimeler

Rankçı ruhsal çözüm akımı İng. rankian psychoanalysis Rank'ın geliştirdiği, Freud okulunun bağımsız sayılabilecek bir uzantısı.

ruhsal sf. 1. Ruhla ilgili olan, ruhi, tinsel, psikolojik, psişik. 2. Ruh bilimi ile ilgili, ruh bilimsel, psikolojik. Ruhsal Köken: Ar.+T. Cinsiyet: KızRuhla ilgili olan, ruhi.

ruhsal acı İng. psychic pain Belirli bir neden ya da uyaran bulunmadan duyulan coşkusal acı.

ruhsal açık İng. psychological deficit Kişiden, olağan ve gerçek koşullar altında beklenebilecek yapım ve başarı düzeyinin, belirgin olarak beklenenden aşağı düşmesi.

ruhsal alan İng. psychological field (Lewin) Belirli bir anda bireyin davranışını etkileyen iç ve dış etmenlerin oluşturduğu kuramsal alan.

ruhsal bağımsızlık İng. psychological weaning 1. Çocuğun ruhsal açıdan ana ve babaya olan bağımlılığının sona erme durumu. 2. Ruhsal sağaltımda, sağaltılanın sağaltmaya karşı geliştirdiği duygusal bağımlılıktan kurtularak iyileşmesi.

ruhsal baskı İng. psychological repression Bireyin, toplum yaşamındaki türlü uyarıcılara toplumsal çevresinin beklentilerine uygun karşılık verme yetersizliği ya da isteksizliği.

ruhsal belirtili sinirce İng. substitution neurosis (Freud) Bunalım ve baskının, dönüşümcelerdeki bedensel bozukluklar yerine, ruhsal değişme ve dengesizliklere yol açtığı bir tür sinirce

---