ruhbilim

ruhbilim İng. psychology

1. Organizmanın, özellikle insan organizmasının çevreye uyması ile ilgili sorunları inceleyen bilim. 2. İnsanların duyum, heyecan, usavurma, algılama vb. özellikleri üzerinde araştırmalar yapan bilim. 3. İnsanın ruhsal yaşamını etkileyen koşulları, etkenleri ve sorunları inceleme konusu yapan bilim.

ruhbilim İng. psychology

(Yun. Psykhe = ruh; logos = bilim, öğreti) : 1. Felsefenin bir bölümü olarak: (İlkin Aristoteles bağımsız bir konu olarak ele almıştır), a. Ruh fizikötesi: Ruhun özünü, ölümsüzlüğünü, bedenle ve Tanrı ile ilişkisini araştıran öğretiler, b. Usa ve ruh yaşantılarına dayanan ruhbilim öğretileri; bunlar da giderek duyum, tasarım, bellek, düşünme, duygu, istenç ruhbilimleri olarak ayrılırlar, ç. (Hume'un geliştirdiği) Çağrışım ruhbilimi olarak kendine özgü bir bilimsel temele dayanmaya çalışır; buradan yeni bir ruhbilim ortaya çıkar. 2. Felsefeden kopmuş olan, bağımsız bir bilim olarak: ruhsal olayları, dış dünyanın olaylarına benzer bir biçimde, aynı yasaların egemen olduğu iç dünya olarak düşünüp doğa bilimlerinin yöntemleriyle inceler. 19. yüzyıldan bu yana ruhbilimsel araştırmalar çok gelişmiş ve türlü dallara ayrılmıştır: çocuk ruhbilimi, hayvan ruhbilimi, toplumsal ruhbilim vb. Ayrıca ruhbilim araştırmaları günümüzde fizyoloji araştırmaları ile de bağlantı içindedir. 3. Yeniden felsefeye dönen ve bir felsefî insanbilim biçiminde gelişen ruhbilimsel öğreti olarak şu biçimlerde karşımıza çıkar: a. Tinsel bilimlerin bir dalı olarak anlama yöntemini geliştiren ruhbilim (Dilthey ve ona bağlı olanlar), b. Yapısal ruhbilim (Gestalt psikolojisi) araştırmaları (Ehrenfels, Köhler, Krueger vb.), c. Bilinçaltı ruhbilimi ve ruhsal çözümleme (Freud, Adler, Jung vb.), d. Bedenle ruh arasındaki bağlama dayanarak insanın yapısını beden-ruh birliğinde gören öğreti (Kretschmer). e. Davranış ruhbilimi (özellikle Amerikalı araştırıcılar geliştirmiştir. Behaviorism), f. Karşılaştırmalı ruhbilim; çocuk, gençlik ruhbilimi ve toplumsal ruhbilimle, giderek hayvan ruhbilimi ve ilkeler ruhbilimi (Lévy-Bruhl) denen ruhbilimle bağlantı içindedir.

ruhbilim İng. psychology

Davranış, anlıksal süreçler ya da kişilikle uğraşan bilim.

---

ruhbilim ile benzer kelimeler

bilimsel ruhbilim İng. scientific psychology Gerçeklerin araştırılmasında bilimsel yöntemleri kullanmaya öncelik veren ruhbilim türü.

bireysel ruhbilim İng. individual psychology 1. Bireyler arasında var olan ayrılıkları konu alan ruhbilim dalı. 2. Alfred Adler'in, hastalık belirtilerinin gözlemlerine önem veren, bireysel ayrılıklar üzerinde duran ruhçözümsel kuramına verilen ad.

budunsal ruhbilim İng. ethnopsychology Özellikle ilkel durumda olan ırkları ve ulusları karşılaştırmalı bir yöntemle inceleyen ruhbilim dalı.

çözümsel ruhbilim İng. analytical psychology Ruhsal yaşantımızın temel görevlerini bulmak, önem sırasına göre dizmek, bunları oluşturan parçalara ayırmak ve sonra birbiriyle ve ruhbilim alanıyle ilişkilerini bulmaya çalışarak insan davranışını dizgeli olarak inceleyen ruhbil...

deneysel ruhbilim İng. experimental psychology İnsan davranımının araştırma konusu yapılabilecek yönlerini deneysel yöntemlerle inceleyen ruhbilim dalı. İng. experimental psychology Ruhsal olayları deneysel yöntemlerle incele...

deneyüstü ruhbilim İng. metapsychology 1. Davranımları açıklamak için geliştirilen kuramsal ilkeler; varsayımlar ve sanılar ile deneysel ruhbilim verilerini tamamlayan herhangi bir görüş. 2. Zihin ve zihnin kaynağı, görevi, yapısı vb. ile deneyle doğruluğu tanıtlanamayan konu...

dirik ruhbilim İng. dynamic psychology Genellikle ruhsal çözümleme yönteminden yararlanarak ruhsal gelişimi, değişmeyi, güdüleri ve özellikle zihin basamaklarını inceleyen ruhbilim.

fizyolojik ruhbilim İng. physiological psychology Genel ruhbilimin, beden yapısı ile görevleri arasındaki ilişkileri inceleyen ve bu ilişkiler sonucu ortaya çıkan davranımları araştıran kolu. İng. physiological psychology Fizyo...

---