polimer

polimer Fr. polymère

sf. kim. Tekrarlanan yapısal kümelerin oluşturduğu yüksek molekül ağırlıklı (birleşikler).

polimer İng. polymerous

(Yun. polys: çok; meros: parça) Birçok benzer ya da farklı birimlerin kovalent bağlarla bağlanmasıyla oluşan.

polimer İng. polymer

1.Mol kütlesi ve molekül zincir uzunluğu çok fazla olan çok sayıda molekülün birleşmesinden oluşan madde. 2.Yapılarında tekrarlanan monomer birimleri bulunduran makromoleküller.

polimer Fr. polymère

(kimya)

polimer İng. polymer

Polimerizasyon sonucu oluşmuş molekül ağırlığı yüksek doğal veya sentetik madde, daha basit moleküllerin birbirine bağlanmasıyla oluşturulmuş yüksek molekül ağırlığına sahip kompleks bileşik.

polimer İng. polymer

Çok sayıda monomer birimin veya yapı taşlarının bir araya gelmesiyle oluşan molekül, multimer.

---

polimer ile benzer kelimeler

inorganik polimer İng. inorganik polymer Karbon dışındaki atomlar ile doğrusal veya dallanmış zincirler şeklinde büyük moleküller, örneğin tekrarlanan silikat birimleri.

polimer şerit İng. polymere tape Yüksek derecede gerilen bantların büküldükleri zaman uzunluğuna liflere ayrılanları olup rafya olarak da adlandırılır.

sindiyotaktik polimer İng. syndiotactic polymer Bir polimerde esas zincir üzerinde bir plânın her iki tarafındaki monomerlerinin R gruplarının düzgün şekilde değişmesi.

steroregüler polimer İng. stereoregular polymer Stereospesifik polimerleşmede elde edilen polimerlere verilen ad.

---