pençe atmak

pençe atmak

1) yırtıcı hayvan ön ayaklarıyla saldırmak, vurmak: “Aslan bir pençe atarak soysuz köpeğin kemiklerini kırmış.” -F. R. Atay. 2) mec. gücüne güvenerek bir şeyi elde etmeye çalışmak: “Bilirim atarsın bana pençeni / Nefsine kahretmek istedikçe sen” -F. N. Çamlıbel.

---

pençe atmak ile benzer kelimeler

pençe pençe zf. Genişçe ve sık lekeler durumunda, yer yer kırmızı bir biçimde: “Şişman beyefendi tombul ve beyaz elleriyle karnını tutarak gülüyor, al yanakları kızarıyordu.” -Ö. Seyfettin.

çakır pençe sf. Tuttuğunu koparan, giriştiği veya ele aldığı her işi başaran, becerikli (kimse): “Bu insanların alabildiğine açıkgöz ve olduklarını bir kere daha anlardık.” -A. H. Tanpınar.

çatal pençe İki avuç.

el pençe divan.

el pençe divan 1) saygı gösterilen kimse karşısında el kavuşturmuş bir biçimde: “Doğruldu, durdu, başını önüne eğdi.” -P. Safa. 2) aşırı saygı göstererek: “Dayımı karşılar, ne yiyip ne içeceğini sormazdı, çünkü bilirdi.” -A. Boysan.

pençe Far. pence a. 1. Yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları: “Kuş, beni görünce korktu, sinde yılanla havalandı.” -M. Ş. Esendal. 2. Ayakkabının tabanındaki kösele. 3. mec. Etkisinden kurtulmak olanaksız, etkis...

pençe demet İng. claw bunch Süt sağım makinesinde, dört meme başına takılan sağım başlıkları va hortumlarıyla birlikte süt pençesini içine alan grup.

pençe dutmak Çarpışmak, pençeleşmek.

---