parçacık

parçacık, -ğı

a. 1. Küçük parça, kırıntı: “Onlara değin bir dolu anı, sevgi parçacıkları üşüşüyor belleğime.” -N. Meriç. 2. fiz. Elektron, proton, nötron gibi atomu oluşturan parçaların her biri, partikül.

parçacık İng. corpuscle

Öğecik ve öğecik çekirdeği boyutlarında (10-(...)cm.—10-(...) cm.), bağımsız nitelikli, evrenin temel taşlarını oluşturan öğecikaltı tanecik.

parçacık İng. corpuscule particle

Çok küçük madde parçası.

parçacık İng. particle

Foton, proton, baryon gibi, özdeğin tane ya da ışınım özelliğini oluşturup ayrı nitelikler ve etkileşimler gösteren çok küçük boyutlu nesnelerin ortak adı.

parçacık İng. particle

1. Gaz, sıvı, katı bir ortamdaki küçük ya da çok küçük özdek parçası. 2 Bir katı yapı içinde çökelen sert, katı fazın küçük tanesi.

parçacık İng. particle

(partikül) Maddenin ya da enerjinin en küçük parçası.

---

parçacık ile benzer kelimeler

ışığın parçacık kuramı İng. corpuscular theory of light Işığın çok küçük hızlı taneciklerden oluştuğunu ileri süren Newton kuramı.

karşı parçacık İng. antiparticle (anti-partikül) Kütlesi ve spini elemanter parçacıkla aynı olmasına karşın, zıt elektrik yüklü olan parçacık.

karşıt parçacık İng. antiparticule nükleer: Öğesel bir gelişim sırasında birlikte oluştuğu bir başka parçacığın bir tür bakışığı olan parçacık.

parçacık akı yoğunluğu İng. partide flux density dt zaman aralığmdaki parçacık akı artışı olan d0'nün], dt'ye oranı.

parçacık akısı İng. partide fluence Kesiti "da" olan bir küre üzerine gelen dN parçacık sayısının da'ya oranı.

parçacık biçimi İng. particle shape Parçacıkların bulundukları yere göre aldıkları biçim.

parçacık büyüklüğü İng. particle size Parçacıkların oylum olarak ortalama büyüklüğü.

parçacık hızlandırıcısı İng. partide accelerator Yüklü öğeciksel parçacıkları, uyguladığı elektriksel ve mıknatıssal alanlar etkisiyle hızlandıran aygıt.

---