paça

paça Far. p¥çe

a. 1. Pantolon, don, şalvar vb. giyeceklerde bacakların çıktığı aşağı bölüm. 2. Kasaplık hayvanların kesilmiş ayağı. 3. Bu ayaktan yapılan çorba.

paça

Avuç, avuç dolusu : Paça paça şeker yediler.

paça

Gümeç.

paça

1. İki ayak arası : Paçası ayrık. 2. Ayak bileği.

paça

Düğünün ertesi günü yapılan eğlenti.

paça

Hayvanların ayak bileklerine takılan, kıldan ya da demirden yapılmış köstek.

paça

Üçetek elbise giyen köy kadınlarının donlarına dizden aşağı eklenen mavi ve beyaz yollu dokuma.

paça

Duvar içindeki kapaksız dolap.

paça

Avuç.

paça

Eskiden giyilen işlemeli don.

paça

Hayvanın baş etlerinden yapılan yemek.

< Far. pâçe) paça yemeği

paça

Tütünün çiçekli uç kısmı

paça

Güreş donunun baldıra gelen ve paça bağı ile büzülen en alt ucu.

paça

1. Don. (Kurukavuk, Taflan -Samsun) 2. Şalvar. (Kurukavuk, Taflan -Samsun)

paça

Parça.

---

paça ile benzer kelimeler

baldır paça Açık, çıplak, yarı giyinik.

baldır paça sıvamak Hücuma, kavgaya hazırlanmak: Baldır paçayı sıvamış öyle bir geliş geldi.

bi paça Bir parça, bir avuç.

bol paça a. 1. Geniş paça. 2. sf. mec. Dökük, saçık, şapşal (kimse).

boru paça a. Genişliği diz bölümüyle aynı olan pantolon paçası.

çift paça Karşı güreşçiye dalıp onun paçalarını kapma.

dar paça a. Eni normal ölçüden daha dar olan pantolon veya şalvar paçası.

dış kazıkta paça Bir elle dış kazık vurup öteki elle karşı güreşçinin paçasından yakalama.

---