özgülük

özgülük, -ğü

a. Özgü olma durumu, hasiyet.

özgülük Fr. Spécificité
özgülük İng. property, propriety, ownership

Bir nesneye özgü olan şey. Şu türleri vardır: a. Öze ilişkin olan; bir nesnenin onsuz olamayacağı özgülükler. b. Öze ilişkin olmayan (ilineksel); rastlantısal olan özgülükler, c. Özel olan; yalnız o nesnede ortaya çıkan özgülükler, d. Genel olan; başka nesnelerde de bulunabilen özgülükler. (Ör. İnsanda a. us, b. ak ya da kara olma, c. gülebilme, d. iki ayaklı oluş.)

özgülük

mülk.

özgülük İng. pecularity

Bir nesne ya da bir duruma özel olan.

---