ötmek

ötmek, -er

(nsz) 1. Kuş veya böcekler, değişik tonda ses çıkarmak: “Gelmiş o yaylanın baharı / öter bülbüller hoştur avazı.” -Âşık Veysel. 2. Herhangi bir nesne sürekli ses çıkarmak. 3. Üflemeli çalgıların sesi çıkmak: Bu boru ötmüyor. 4. argo Anlamsız, boş konuşmak: “Onlar saçma sapan ötüp dururken, ben içimden şöyle düşünüyordum.” -R. H. Karay. 5. argo Sarhoş kusmak.

ötmek

Ekmek.

ötmek

1. Erinleşmek, evlenme isteği göstermek. 2. Hayvan cinsel istek duymak.

ötmek

1. Konuşmak, sözünü etmek. 2. Alaycı bir dille konuşmak. 3. Kavga aramak, horozlanmak.

ötmek

Öğütmek.

ötmek

Ölmek.

ötmek

oyunda kazanarak karşısındakinin elinde olanı almak.

ötmek

Yemek, turşu, pekmez vb. yiyecekler ekşimek.

ötmek

1. Buluğa ermek. 2. Evlenmek istemek.

ötmek

Örtmek

ötmek (I)

Geçmek, aşmak.

ötmek (II)

1. Teke melemek. 2. Yüksekten atmak.

---

ötmek ile benzer kelimeler

(birinin) borusu ötmek hlk. sözü geçmek, yetkisi olmak.

cart cart ötmek çok konuşmak: “Öldürecek adam öldüreceğim diye cart cart ötmez, sıkı ise gelir öldürür.” -H. Taner.

çan çan etmek (veya ötmek veya konuşmak) yüksek sesle sürekli gevezelik etmek.

çatal ötmek Tüfek geç ateş almak.

çın çın ötmek sürekli olarak keskin ses çıkarmak: “Rüzgâr vurdukça çın çın öten tabakların sesini dinleye dinleye uykuya geçtiler.” -L. Tekin.

çinçin ötmek Bir yer sessiz ve ıssız olmak.

gıldır gıldır ötmek Gevezelik etmek

hant hant ötmek Bağıra bağıra, kavga edercesine konuşmak

---