osmanlı

osmanlı

1. Görmüş geçirmiş. 2. Düşündüğünü çekinmeden söyleyen.

osmanlı

İki erkek bir kadınla oynanan halk oyunu.

Osmanlı

öz. a. 1. XIII. yüzyılda Osman Gazi tarafından Anadolu'da kurulan ve Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra dağılan büyük Türk imparatorluğunun uyrukları: “O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı.” -T. Buğra. 2. sf. mec. Düşündüğünü çekinmeden, açıkça söyleyen, bulunduğu toplulukta yetki sahibi olan: “Benim bildiğim Osmanlı kadınlar dobra dobradır.” -N. Cumalı.

Osmanlı

Edirne ili, Havsa ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Kocaeli ili, Körfez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Sakarya ili, Kaynarca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Tekirdağ ili, Banarlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Tekirdağ ili, Beyazköy bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Van ili, Çaldıran ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Zonguldak ili, Alaplı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

Zonguldak ili, Beycuma bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Osmanlı

1. I. Osman'ın Anadolu'da kurup sonradan Asya, Avrupa ve Afrika kıtaları üzerine yayılarak büyük bir imparatorluk haline gelen Türk devletinin adı. 2. Osmanlı devleti uyruğu. 3. Vezir dairelerinde hizmet gören ağalara verilen ad. bk. zobu, ağam çırağı.

---

osmanlı ile benzer kelimeler

Amasya Müsalahası (İlk Osmanlı-İran anlaşması) İng.Amasya Peace Treaty Fr.traité de paix d'Amasya

Osmanlı Askeri Farmakopesi İng. Pharmacopee Militari Ottomane Türkiye’de ilk kodeks olarak kabul edilen, 1844 yılında Dr. A. Bernard tarafından hazırlanan ve 161 sayfadan ibaret kitap.

Osmanlı Bankası İng. Ottoman Bank 1856 yılında İngiliz sermayesiyle İstanbul’da kurulan Ottoman Bank’ın, 1863 yılında Fransız sermayesinin katılımı sonucu Bank-ı Osmani-i Şahane’ye dönüşmesiyle, Osmanlı İmparatorluğu'nda merkez bankası olarak etkinlikte bulunan ve Türkiye ...

Osmanlı borçları bk. Düyun-u Umumiye İdaresi

Osmanlı kadını a. Otoriter kadın.

Osmanlı lalesi a. bit. b. İstanbul lalesi.

Osmanlı tokadı a. 1. Sert ve etkili tokat: “Yaradan'a sığınıp nı çarptık mı adamı lobut yemişe çeviren biz değil miydik?” -A. İlhan. 2. mec. Sert ve etkili uyarı. 3. mec. Ezici üstünlük.

Osmanlı tokadı atmak 1) bir kimseye sert ve etkili bir biçimde tokat atmak; 2) mec. sert ve etkili bir biçimde uyarmak; 3) mec. bir kimseye üstünlüğünü kabul ettirmek.

---